Το αιγυπτιακό πραξικόπημα: ανάλυση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/egypt_morsi_army.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="405" src="http://www.cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/egypt_morsi_army.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Στην Αίγυπτο έγινε πραξικόπημα. Ούτε επανάσταση, ούτε κίνημα, απλά στρατιωτικό πραξικόπημα με όλα τα χαρακτηριστικά που δίνουν στο φαινόμενο αυτό τα σχετικά επιστημονικά εγχειρίδια. Σαφώς το πραξικόπημα αυτό διευκολύνθηκε από ένα τεράστιο μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας εναντίον της κυβέρνησης των Αδελφών Μουσουλμάνων και του ανατραπέντος Προέδρου Μόρσι. Να δούμε όμως πρώτα ποιά ήταν τα αίτια της προβληματικής διακυβέρνησης του Μόρσι και των Αδελφών.<br /> Πρώτον, η εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση. Η ανατροπή του Μουμπάρακ έβρισκε την Αίγυπτο με μια οικονομία σε στασιμότητα και αποτελμάτωση. Το καθεστώς είχε μετατρέψει την αιγυπτιακή οικονομία σε έναν χώρο οικογενειακού φέουδου με εκτεταμένα πατερναλιστικά, πελατειακά δίκτυα και αχαλίνωτη διαφθορά. Η εξέγερση οδήγησε στην κατάρρευση του τουρισμού, βασικότατης πηγής εσόδων για την Αίγυπτο καθώς και των άμεσων ξένων επενδύσεων. Η χώρα χρειαζόταν περίπου 20 δις δολάρια ετησίως για να καλύψει τις βασικές ανάγκες της σε διατροφή και καύσιμα. Η αρχική βοήθεια από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία έδωσαν κάποιες ανάσες αλλά δεν κάλυπταν το χρηματοδοτικό κενό. Η κυβέρνηση Μόρσι είχε μπροστά της μια σκληρή διαπραγμάτευση για χρηματοδότηση από το ΔΝΤ που ζητούσε την δραστική μείωση της επιδότησης του ψωμιού και των καυσίμων, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και την εξέγερση των φτωχών στρωμάτων, για τα οποία τα σιτηρά αποτελούν το 60% της διατροφής – τα αιγυπτιακά αστικά κέντρα χρειάζονται 300 εκατομμύρια καρβέλια την ημέρα. Το αποτέλεσμα της μη χρηματοδότησης ήταν ελλείψεις στα τρόφιμα και συνεχείς διακοπές ηλεκτροδότησης αφού οι μισοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας. Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί η υψηλότατη την τελευταία δεκαετία ανεργία των νέων, ιδιαίτερα των μορφωμένων, που ξεπερνά το 30% σε μια χώρα που χρειάζεται 500.000 νέες θέσεις εργασίας ετησίως όχι για να δώσει εργασία στους ήδη ανέργους αλλά για να καλύψει τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας πολίτες.<br /> <br /> Η δεύτερη μεγάλη αδυναμία της διακυβέρνησης των Αδελφών Μουσουλμάνων ήταν η λάθος τακτική που ακολούθησαν απέναντι στον στρατό και τους εξεγερμένους. Η κυβέρνηση Μόρσι αντί να συγκροτήσει στέρεες συμμαχίες με τις δυνάμεις που ανέτρεψαν τον Μουμπάρακ, τις δυνάμεις της πρώτης πλατείας Ταχρίρ, αντί να δομήσει συμμαχίες με τα νέα εργατικά κινήματα και τις κινήσεις της νεολαίας που αναπτύσσονταν, προτίμησε να στραφεί σε μια τακτική συμμαχία με τον στρατό. Όλοι οι πυλώνες του ancien régime, το δικαστικό σύστημα, οι μηχανισμοί ασφαλείας και το ογκώδες παρακράτος τους, παρέμεναν αλώβητοι και μάλιστα είτε με συνεχείς απεργίες των αστυνομικών είτε με παρεμβάσεις των δικαστών στη νομοθετική εξουσία, επέτειναν την αίσθηση χάους, ανομίας και ακυβερνησίας. Κάποιες αναιμικές προσπάθειες για αλλαγές στο δικαστικό σώμα και την αστυνομία επέτειναν τη δυσπιστία μεταξύ του Μόρσι και του συστήματος ασφαλείας. Την ίδια στιγμή ο Μόρσι αποξενωνόταν ακόμη περισσότερο από τις δυνάμεις της πρώτης Ταχρίρ ακολουθώντας ένα πρόγραμμα θεσμικής ισλαμοποίησης που δημιουργούσε εύλογο φόβο σε όλους όσους αγωνίστηκαν για ανθρώπινα δικαιώματα, γυναικεία χειραφέτηση και προτασία των μειονοτήτων.<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf"></a>Η τρίτη αδυναμία ήταν η συνεχής αμφιταλάντευση της κυβέρνησης Μόρσι στην εξωτερική της πολιτική. Από τη μια, αναθέρμανε τις μέχρι τότε ψυχρές σχέσεις με το Ιράν και από την άλλη, προωθούσε την κατά μέτωπο επίθεση του σουνιτικού Ισλάμ κατά του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία. Από την μια, έπαιρνε σκληρά μέτρα αποκλεισμού της Γάζας και από την άλλη, κρατούσε αμφίσημη στάση στις σχέσεις του με το Ισραήλ. Η αντιφατική αυτή επάνοδος της Αιγύπτου στο αραβικό σύστημα ισχύος δημιούργησε ανασφάλεια σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, που πάντα έβλεπε με καχυποψία την εξάπλωση της επιρροής των Αδελφών Μουσουλμάνων. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Σαουδική Αραβία ήταν εκείνη που έκλεισε την στρόφιγγα χρηματοδότησης προς την Αίγυπτο τους τελευταίους μήνες δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στην κυβέρνηση Μόρσι.<br /> <br /> <a href="http://www.cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/egypt_morsi_mural.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjejxLvVlvnqnHLLouGzJraYlAcz8rbQCtFy6QV6V3EdMjPhZ-jtSuNphFnj23cDdxgr3X03md4WbBw6J96xtlWxir0yW855nMqT9-dQwVXGCCMvPB_qNWjCfdga96gzgPPkfzbMZ2AimJp5xc9lzO0kGhpmCZLSju3AgHu4us_75E=" /></a><br /> Στις ογκώδεις διαδηλώσεις εναντίον του Μόρσι και των Αδελφών συγκεντρώνονταν διαφορετικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Ήταν πρώτα από όλα τα κινήματα που αναπτύχθηκαν στη δεκαετία του 2000 μέσα από νέα αντισυστημικά εργατικά συνδικάτα, από κινήσεις της νεολαίας και συμμαχίες όπως η Κιφάγια, που ένωνε οπαδούς του αραβικού εθνικισμού, αριστερούς αλλά και μετριοπαθείς ισλαμιστές. Στα πλαίσια αυτά αναπτύχθηκε και το κίνημα της εξέγερσης, Ταμαρούντ, που ενσωμάτωσε μεσοαστικά φιλελεύθερα στρώματα μορφωμένων νέων. Παρόν ήταν και ένα σημαντικό μέρος του υποπρολεταριάτο που στηριζόταν οικονομικά από το παρακράτος ασφαλείας και το πελατειακό σύστημα του καθεστώτος Μουμπάρακ και βέβαια μεγάλες δυνάμεις από τα φτωχά στρώματα των μεγάλων πόλεων που στερούνταν ακόμη και το ψωμί της ημέρας λόγω της οξυνόμενης οικονομικής κρίσης. Οι σαλαφιστές (οι πλέον κοινωνικά συντηρητικοί ισλαμιστές) του κόμματος αλ-Νούρ, από την άλλη μεριά, προτίμησαν να κρατήσουν ουδέτερη στάση στις διαδηλώσεις αλλά έσπευσαν να δηλώσουν αποδοχή του πραξικοπήματος για λόγους αυτοσυντήρησης αλλά και κάτω από την επιρροή του σαουδαραβικού βασιλείου με το οποίο έχουν στενούς δεσμούς.<br /> <br /> Εκμεταλλευόμενος τη δημοφιλία του, ιδιαίτερα μετά την κρίσιμη συμβολή του στην ειρηνική και σχετικά αναίμακτη απομάκρυνση του Μουμπάρακ, ο αιγυπτιακός στρατός προσπαθεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του τουρκικού στη δεκαετία του 1970-1980 και να επιβάλλει τον εαυτό του ως “εγγυητή” και “θεματοφύλακα” της δημοκρατίας και της πολιτικής σταθερότητας. Κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας γνήσιας δημοκρατίας ούτε θα επιλύσει τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας. Ο στρατός έχει σημαντικά οικονομικά συμφέροντα σε επιχειρήσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και πιθανόν να επιθυμεί μια εσπευσμένη δανειακή συμφωνία με το ΔΝΤ, οξύνοντας ακόμη περισσότερο τις τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες στην Αίγυπτο. Η Μέση Ανατολή έχει πληρώσει ακριβά την “δημοκρατία” à la carte, τόσο στην Αλγερία όσο και στα Παλαιστινιακά Εδάφη.<br /> <b><br /> Διεθνείς και περιφερειακές επιπτώσεις</b><br /> <br /> Η εξωτερική πολιτική των Αδελφών Μουσουλμάνων είχε τρεις βασικούς στόχους. Πρώτον, την εξεύρεση εναλλακτικών του ΔΝΤ πηγών χρηματοδότησης για τις οξύτατες και άμεσες ανάγκες της αιγυπτιακής οικονομίας και κοινωνίας. Η προσπάθεια εξευμενισμού της Σαουδικής Αραβίας, η οποία ήταν άκρως ενοχλημένη με την τύχη που επιφύλαξαν οι Αδελφοί και η Ουάσιγκτον στον Μουμπάρακ, και προσεταιρισμού του Κατάρ αποτελούσαν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο προσπάθεια για διάσωση της αιγυπτιακής οικονομίας. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσε και η επιλογή του ανατραπέντος Προέδρου Μόρσι να πραγματοποιήσει την πρώτη επίσημη επίσκεψή του εκτός Μέσης Ανατολής στην Κίνα και όχι στην Ουάσιγκτον όπως πολλοί ανέμεναν. Οι κινεζικές επενδύσεις θα ήταν “μάννα εξ ουρανού” για την αιγυπτιακή οικονομία. Ο δεύτερος στόχος ήταν να επανέλθει η Αίγυπτος ως ηγετική δύναμη στις περιφερειακές εξελίξεις με την αποκατάσταση εποικοδομητικού διαλόγου και λειτουργικών σχέσεων με το Ιράν και στενές σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν. Η Συρία αποτελούσε για τον Μόρσι βασικό πεδίο ανάληψης πρωτοβουλιών. Η Αίγυπτος επιθυμούσε να προωθήσει μια περιφερειακή συμφωνία για την αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό με τη συμμετοχή της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και του Ιράν. Στα πλαίσια αυτά ο Μόρσι προσέγγισε την Μόσχα θέλοντας να ενισχύσει τις προϋποθέσεις επιτυχίας μιας περιφερειακής συμφωνίας. Ο τρίτος, μη ομολογημένος, στόχος της διακυβέρνησης των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο ήταν να αποτελέσουν εκείνοι το “παράδειγμα προς μίμηση” το πολιτικό Ισλάμ στην περιοχή παίρνοντας τη θέση της Τουρκίας και του Ιράν.<br /> <br /> Η Σαουδική Αραβία, καχύποπτη απέναντι στην αυξανόμενη επιρροή των Αιγυπτίων Αδελφών και τον κίνδυνο να εξαπλωθεί αυτή και εντός του σαουδαραβικού βασιλείου, συγκρότησε μια συμμαχία συντηρητικών δυνάμεων μεταξύ του σαουδαραβικού βασιλείου των Εμιράτων και της Ιορδανίας, ώστε να περιθωριοποιήσουν τον άξονα Αιγύπτου-Τουρκίας-Κατάρ, ο οποίος προωθεί την κατάληψη της εξουσίας από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στη Συρία και την σημαντική ενίσχυση της επιρροής τους στο ιορδανικό βασίλειο. Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων δεν θα πρέπει να ξενίζει η άμεση και θερμή πολιτική στήριξη του σαουδαραβικού βασιλείου προς τους Αιγύπτιους πραξικοπηματίες.<br /> <br /> <img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjUa2YcOCgXcvsK3QsjDbUygDczR7ewvZ6P6oZ5fvtNNZYl7wubSwQojZfni8advqlnOX9FKYILL5VKHTI5pc02e8qglSH9xCCb9jNfAWgL1qjt1AxMdFOwMewh6UAlm0juGkxp7Du7sU-KoUcOOnk7AJBQIcWSbew6N5sXFtnLjp7R_03B=" /><br /> Τα μηνύματα που στέλνει το αιγυπτιακό πραξικόπημα έχουν πολλούς αποδέκτες και αντιφατικές ερμηνείες. Ξεκινώντας από τα Παλαιστινιακά Εδάφη, στελέχη της Φατάχ που βρίσκονται κοντά στον πρόεδρο Αμπάς κάλεσαν σε ανατροπή της Χαμάς κατά το αιγυπτιακό πρότυπο. Από την άλλη πλευρά, η Χαμάς χάνει έναν ιδεολογικό σύμμαχο και σκληραίνει τη στάση της απέναντι σε κάθε προσπάθεια επανένωσης του παλαιστινιακού εθνικού κινήματος. Στην Συρία είναι φανερό, από τις πρώτες αντιδράσεις του ασαντικού καθεστώτος, ότι τα γεγονότα στην Αίγυπτο επιβεβαιώνουν τις θέσεις του όσον αφορά το χάος που θα επικρατήσει με την έλευση των ισλαμιστών στην εξουσία και βέβαια ενδυναμώνουν την αδιάλλακτη στάση του. Την ίδια στιγμή ενδυναμώνεται και η αδιαλλαξία των εξεγερμένων, που μπορούν πια να ισχυρίζονται ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει στην Συρία με τις καθεστωτικές δυνάμεις στη θέση τους, έστω και χωρίς τον Άσαντ. Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι επίσης τα μηνύματα προς την Τύνιδα αλλά και την Άγκυρα. Ο στρατός επανέρχεται στο προσκήνιο ως “εγγυητής” της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής και προσπαθεί να ανακτήσει το ιδεολογικό και ηθικό πλεονέκτημα. Απέναντι σε αυτήν την προσπάθεια, οι αριστερές και δημοκρατικές δυνάμεις στις χώρες αυτές είναι αναγκαίο να αναπτύξουν μια πιο σύνθετη στρατηγική που θα ξεπερνά την απλή αντίδραση στον ισλαμιστικό αυταρχισμό.<br /> <br /> Η απήχηση του πολιτικού Ισλάμ θα συνεχίσει να είναι πολύ μεγάλη σε όλον τον μουσουλμανικό κόσμο. Σύμφωνα με την έκθεση του διεθνούς ερευνητικού κέντρου Pew στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Βορείου και της Υποσαχάριας Αφρικής, οι κοινωνίες υποστηρίζουν τη θεσμοθέτηση του ισλαμικού ιερού νόμου, της Σαρία, ως του βασικού νόμου του κράτους με ποσοστά που υπερβαίνουν το 60% κατά μέσο όρο. Το αιγυπτιακό πραξικόπημα θα ενισχύσει την επιχειρηματολογία των τζιχαντικών οργανώσεων ότι ο ειρηνικός δημοκρατικός δρόμος δεν επιτρέπει την παραμονή ούτε καν “ρεφορμιστικών” ισλαμιστικών κομμάτων στην εξουσία. Οι οργανώσεις αυτές, που δέχθηκαν ένα ισχυρό ιδεολογικό πλήγμα από την πρώιμη επιτυχία των αραβικών ειρηνικών εξεγέρσεων, είναι πολύ πιθανό να προσελκύσουν τώρα ένα μεγάλο μέρος νέων ισλαμιστών στην στρατηγική της τζιχαντικής βίας.<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a>Τέλος, οι συνέπειες του αιγυπτιακού πραξικοπήματος αποτελούν ίσως τους τίτλους τέλους για την πολιτική Ομπάμα στη Μέση Ανατολή και τον μουσουλμανικό κόσμο που διακηρύχθηκε με την ομιλία στο Κάιρο -τι ειρωνεία!-, στις 4 Ιουνίου 2009, και ουσιαστικά ενέτασσε το μετριοπαθές πολιτικό Ισλάμ σε μια αυτόχθονη διαδικασία εκδημοκρατισμού και σταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής. Η Ουάσιγκτον προσπάθησε να ισορροπήσει μεταξύ του Μόρσι και των ανθεκτικών πυλώνων του ancien régime αλλά τελικά απέτυχε να επιβάλει έναν στρατηγικό συμβιβασμό μεταξύ των δύο. Η πρόθεση των ΗΠΑ να εγκατασταθεί στην περιοχή μια Pax Americana Islamica που θα συνδύαζε το κοινωνικά συντηρητικό Ισλάμ με τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό των αγορών δεν μπορεί να υλοποιηθεί προς το παρόν. Η διακυβέρνηση Ομπάμα, σε προφανή στρατηγική σύγχυση, θα είναι αναγκασμένη να συνεχίσει να δεσμεύει σημαντικές δυνάμεις και πόρους για τη Μέση Ανατολή και να αναβάλει την μεταφορά τους στο κρίσιμο πεδίο της Ανατολικής Ασίας για το μέλλον.<br /> <br /> <a href="http://www.cemmis.edu.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.cemmis.edu.gr%2Fimages%2FFlashpoints%2Fegypt_morsi_mural.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjejxLvVlvnqnHLLouGzJraYlAcz8rbQCtFy6QV6V3EdMjPhZ-jtSuNphFnj23cDdxgr3X03md4WbBw6J96xtlWxir0yW855nMqT9-dQwVXGCCMvPB_qNWjCfdga96gzgPPkfzbMZ2AimJp5xc9lzO0kGhpmCZLSju3AgHu4us_75E=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.cemmis.edu.gr%2Fimages%2FFlashpoints%2Fegypt_women_pro_morsi.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjUa2YcOCgXcvsK3QsjDbUygDczR7ewvZ6P6oZ5fvtNNZYl7wubSwQojZfni8advqlnOX9FKYILL5VKHTI5pc02e8qglSH9xCCb9jNfAWgL1qjt1AxMdFOwMewh6UAlm0juGkxp7Du7sU-KoUcOOnk7AJBQIcWSbew6N5sXFtnLjp7R_03B=" -->

Το αιγυπτιακό πραξικόπημα: ανάλυση

Στην Αίγυπτο έγινε πραξικόπημα. Ούτε επανάσταση, ούτε κίνημα, απλά στρατιωτικό πραξικόπημα με όλα τα χαρακτηριστικά που δίνουν στο φαινόμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κόλαση που σε περιμένει μετά τον Σεπτέμβριο. Η κατάρρευση Κίνας-ΗΠΑ!

<img alt="Ενα κείμενο σοκ του Γιάννη Αγγέλη για την κόλαση που σε περιμένει μετά τον Σεπτέμβριο. Η κατάρρευση Κίνας-ΗΠΑ!" border="0" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt9PZL2_jZzkIBFCEqkJuTwhGmjx80eN7zvmRQKlZsWXDmZZOPHLh3klqas7-bxa0VCJxSSW3HikzGX25LX94ILDiZYSGCOoMrIV9nfJZX-f8v2V7tSkH6uydYXX6jPvAbxHGPM45glaQ/s640/9UKPJBs.jpg" width="640" /><br /> <br /> Γιάννη Αγγέλη<br /> <br /> <b>Η απόφαση του κ. Draghi να δηλώσει ότι θα κρατήσει τα επιτόκια του ευρώ χαμηλά –και γιατί όχι να τα μειώσει ακόμα περισσότερο– δεν ξάφνιασε τους αναλυτές αλλά…<br /> ανακούφισε όπως φάνηκε τις αγορές.</b><br /> <br /> <b>Γιατί; Γιατί έδειξε ότι η ΕΚΤ δεν… τρελάθηκε να ακολουθήσει την FED στην προετοιμασία απόσυρσης των έκτακτων μέτρων παροχής ρευστότητας.<br /> <br /> Δεν είναι όμως το μήνυμα του κ. Draghi αυτό μόνο. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε για να εξηγήσει την απόφαση της ΕΚΤ συγκλίνουν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, ότι η οικονομία στην Ευρωζώνη πέραν των όσων περί του αντιθέτου λέγονται και γράφονται βρίσκεται στην ίδια «δύσκολη» πορεία χωρίς καμία βελτίωση τον ορίζοντα.</b><br /> <br /> Με άλλα λόγια η οικονομία της Ευρωζώνης συνεχίζει να έχει ανάγκη τα πολύ χαμηλά επιτόκια και ο ορατός ορίζοντας πιέζεται τόσο από την υπερχρέωση και την ύφεση που δεν θα επιτρέψει κανένα φως ανάκαμψης που να μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τον πληθωρισμό…<br /> <br /> Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Εκείνο το οποίο ο κ. Draghi δεν ανέφερε αλλά βρίσκεται πίσω από την τόσο επιφυλακτική στάση της ΕΚΤ είναι ο συνδυασμός των «νέων» από τις ΗΠΑ και την Κίνα, τους δύο βασικούς εμπορικούς εταίρους της Ευρωζώνης.<br /> <br /> <b>Οι ΗΠΑ έχουν δια στόματος Bernanke (photo) ανακοινώσει ότι η FED κάποια στιγμή θα κλείσει τις κάνουλες. Και όλοι –οι παλιοί τουλάχιστον– θυμούνται τι έγινε όταν η FED το 1981 ανέβασε απότομα τα επιτόκια…<br /> <br /> Η Κίνα επιχειρεί μια χωρίς προηγούμενο ελεγχόμενη (;) επιβράδυνση της οικονομίας της με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες για την ίδια αλλά και τις διεθνείς αγορές.</b><br /> <br /> Τα δύο αυτά γεγονότα απειλούν να κλείσουν τον κύκλο που άνοιξε το 2009 με την απόφαση του G-20 να «βρέξει» χρήμα στις τράπεζες προκειμένου να αποφύγει την διεθνή κατάρρευση μετά την Lehman Brothers. <br /> <br /> Και να ανοίξουν ένα νέο για τον οποίο κανείς δεν γνωρίζει που μπορεί να οδηγήσει…<br /> <br /> Τα όσα μεσολάβησαν, δηλαδή οι πολιτικές που εφάρμοσαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ παρά την συμβολή της Κίνας δεν κατάφεραν να βγάλουν την διεθνή οικονομία από το πηγάδι του 2008.<br /> <br /> Και τώρα ο καθένας πια αρχίζει να κοιτάζει τον εαυτό του. Η FED στην ουσία λέει ότι θα σταματήσει να χρηματοδοτεί την επιβίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών και η Κίνα επιχειρεί να αποθερμάνει την οικονομία της και το τρομακτικό χρέος που έχει δημιουργηθεί από την εσωτερική χρηματοδότηση της ανάπτυξής της μετά το 2009 – 2010. Και η Ευρώπη ;<br /> <br /> <b>Η Ευρώπη έχει παγώσει και περιμένει τις γερμανικές εκλογές για να πάρει αποφάσεις. Γιατί ποιός λέει ότι μετά τον Σεπτέμβρη θα ξέρει τι να αποφασίσει;</b><br /> <a href="http://www.ramnousia.com/" target="_blank"><br /></a><a href="http://www.ramnousia.com/" target="_blank">πηγή</a>

Η κόλαση που σε περιμένει μετά τον Σεπτέμβριο. Η κατάρρευση Κίνας-ΗΠΑ!

Γιάννη Αγγέλη Η απόφαση του κ. Draghi να δηλώσει ότι θα κρατήσει τα επιτόκια του ευρώ χαμηλά –και γιατί όχι να τα μειώσει ακόμα περισσό...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν ανησυχώ!! Το Σχέδιο εφαρμόζεται κανονικά.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ53pNzQqStl9kb_Qd00gSVeyR0HV3C6GNptTZGLT6Rd8WBKtXy03YryEubGAWyhoxR-85jq-iJ7v5PvKVUMMbukHB4zXoQhddcsBeiVNOHxjpiVHBZmNMLHm-6ge4Pomkea5DYj0LkzUP/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF331.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ53pNzQqStl9kb_Qd00gSVeyR0HV3C6GNptTZGLT6Rd8WBKtXy03YryEubGAWyhoxR-85jq-iJ7v5PvKVUMMbukHB4zXoQhddcsBeiVNOHxjpiVHBZmNMLHm-6ge4Pomkea5DYj0LkzUP/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF331.jpg" /></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b><u>Δεν ανησυχώ</u>!! </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>Το Σχέδιο εφαρμόζεται κανονικά.</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>Χωρίς Επιείκεια. Χωρίς Δισταγμό.</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>Χωρίς Εξαιρέσεις.</b></span></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <u><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Με τα ίδια ισόβια Θύματα</b></span></u><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>:</b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>Τον Εργαζόμενο Λαό. </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><b>Τους Απόμαχους. Τους Αδύναμους.</b></span></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: center;">   <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><u>Δεν ανησυχώ</u>!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ο Μονόδρομος παραμένει.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Η Βαρβαρότητα λυσσομανά.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Οι ρουφιάνοι πανηγυρίζουν.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <u><b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Δεν ανησυχώ</span></b></u><b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">!! </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ολα στη θέση τους. Μάλλον ενισχυμένα. </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Η "σωτηρία", οι σωτήρες.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Οι απειλές, οι εκβιασμοί.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Οι "φίλοι", οι τοκογλύφοι.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Οι παπαγάλοι, τα βοθροκάναλα.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Τα ΜΑΤ, ο Φασισμός.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <u><b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ούτε με ΣΕΝΑ ανησυχώ</span></b></u><b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Βράχο σε βλέπω. Ολίγον μυξοκλαίγοντα.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Τρέφεσαι με μιζέρια. Αδυνάτισες ρε;;</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Συνεπής σε όλα σου.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Γαμείς τον καναπέ σου, δροσίζεσαι με τα σάλια σου. </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Κατεβαίνεις και παραλία, βλέπω.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Χωρίς το ΙΧ. Προτιμάς τα λεωφορεία πια.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Μεγάλη...συνειδητοποίηση!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Σχολιάζεις τον γιο του γείτονα που έφυγε γερμανία.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Τον λυπάσαι, μάλιστα.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ο δικός σου κανακάρης νάναι καλά...</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ανετος, χαρτζιλικωμένος, γκομενάκιας, γαμίκος.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Και δώστου και συμβουλές...</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Νάναι προσεκτικός.Μακριά από κακοτοπιές.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Κρατάς γερά τα χαλινάρια!! </span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Α!!..σ΄άκουσα προχτές να λες που είναι οι νέοι!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Αναρωτήθηκες γιατί δεν αντιδρούν, δεν ξεσηκώνονται!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Στραβάδι μου εσύ...</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Δίπλα σου είναι η...νεολαία. Σπίτι σου.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Υπνωτισμένη από σένα!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Τη δική σου Αδιαφορία.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"><u>Δεν ανησυχώ</u>!! </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">"εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί"!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Ετσι κρύβουμε τη γύμνια μας.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Θάβουμε τις ενοχές. Ναι ενοχές, πια.</span></b></div> <div style="text-align: center;"> </div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"> Ακου-βλέπε-σιώπαινε!!</span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;">Τόμαθες καλά το μάθημα!! </span></b></div> <div style="text-align: center;"> <b><span style="font-family: Georgia,'Times New Roman',serif;"> Στοχάσου ελεύθερα!!</span></b></div> </div> <br /> <a href="http://politikokoraki.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δεν ανησυχώ!! Το Σχέδιο εφαρμόζεται κανονικά.

Δεν ανησυχώ !! Το Σχέδιο εφαρμόζεται κανονικά. Χωρίς Επιείκεια. Χωρίς Δισταγμό. Χωρίς Εξαιρέσεις. Με τα ίδια ισόβια Θύματ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η απόφαση του Eurogroup γεννά πολιτικές εξελίξεις για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiM0IM4dqnAkdBqPozjRiwlninqw0RMGpkYtNKi0xWSneHShMqZYacewxRzG31r_cZiTpZdb0HUVTPJvVzjPwsuGmqRMgKR6E6iiwhxZhplcJ3S1mct16uRvXCt8LBlscksVy3ze4gV9mQQZ3PmJAyAcsH2E97RgyzMBr79IOW-nH1kAxpD9HTIYTGtbZavI_Nw=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/0383d48e76cd8a3dfb9e2a890f2cac18eurogroup.jpg500.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Η απόφαση του Eurogroup για το ύψος και τον τρόπο που θα καταβληθούν οι επόμενες (υπο)δόσεις - συνολικού ύψους 6,8 δισ. ευρώ –προς την Ελλάδα, δεν χωρά παρερμηνείες.</b><br /> <br /> Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα των Ευρωπαίων προς την κυβέρνηση, με το οποίο εκφράζεται η δυσαρέσκειά τους για την (μη) πρόοδο στο κομμάτι των μεταρρυθμίσεων. Οι δηλώσεις που ακολούθησαν της ολοκλήρωσης του Eurogroup δεν "χάιδεψαν αυτιά". Οι αξιωματούχοι ξεκαθάρισαν πως η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων για να συνεχίσει να λαμβάνει βοήθεια. Και πρέπει να το κάνει αποφασιστικά προκειμένου να τονωθούν η ανταγωνιστικότητα, να αυξηθούν οι επενδύσεις και να βελτιωθεί η απασχόληση. <br /> <br /> «Παρότι η Ελλάδα βρίσκεται εντός τροχιάς όσον αφορά πολλά πράγματα, σημειώνονται καθυστερήσεις σε άλλα τόσα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ εξερχόμενος του Eurogroup, παραπέμποντας στις φορολογικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις. Ήταν ένα μήνυμα σκληρού ρεαλισμού: οι Βρυξέλλες διαπιστώνουν ότι δεν έχει σημειωθεί η αναμενόμενη πρόοδος στο κομμάτι των μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα παραμένει για αυτούς πρόβλημα, δεν έχουν όμως ακόμη βρει (οριστική) λύση καθώς ακόμη και σήμερα, δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος μιας πιθανής κατάρρευσης. Φροντίζουν, λοιπόν, απλώς να κρατούν τον “ασθενή” σε μηχανική υποστήριξη. <br /> <br /> Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί έργα και οι Ευρωπαίοι έργα δεν βλέπουν. Οι παλινωδίες στο κομμάτι των αποκρατικοποιήσεων, η φορολογική μεταρρύθμιση που διαρκώς εξαγγέλλεται, η κινητικότητα στο Δημόσιο, μεταξύ άλλων, αποτελούν απτά δείγματα υποσχέσεων που δεν τηρούνται. Επενδύσεις αναζητούνται, αλλά δεν μπορούν να προσελκυστούν χωρίς μεταρρυθμίσεις. Ο φαύλος κύκλος της ατολμίας απλά οδηγεί στην επιβολή νέων φόρων: όμως, όποιος αρνείται πως η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί, απλώς αρνείται την πραγματικότητα. <br /> <br /> Αρκετοί έγκυροι παρατηρητές όσων συμβαίνουν σε Αθήνα και Βρυξέλλες έχουν ήδη αρχίσει να αναρωτιούνται κατά πόσον η προσπάθεια που καταβάλλεται μπορεί πράγματι να φέρει αποτέλεσμα. Υποστηρίζουν πως στην παρούσα κυβέρνηση υπάρχουν ικανά στελέχη, όμως ο χρόνος που έχει χαθεί πλέον καθιστά την κατάσταση μη αναστρέψιμη. Εκτιμούν, δε, πως οι πιθανότητες είναι πλέον αυξημένες για να δοθεί λύση στην επόμενη φάση μέσω μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών έως τις ευρωεκλογές. <br /> <br /> Αποτελεί, όμως αυτό, λύση στα προβλήματα των πολιτών και της οικονομίας; Σε καμία περίπτωση. Απλώς μεταθέτει χρονικά την αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας. Η ουσία είναι πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πολιτική πρόταση για έξοδο από την κρίση. Εκτός αν ορισμένοι θεωρούν ως λύση την εμμονή περί επιστροφής στους μισθούς του 2008...<br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.e-afipnisi.gr%2Fimg%2F0383d48e76cd8a3dfb9e2a890f2cac18eurogroup.jpg500.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiM0IM4dqnAkdBqPozjRiwlninqw0RMGpkYtNKi0xWSneHShMqZYacewxRzG31r_cZiTpZdb0HUVTPJvVzjPwsuGmqRMgKR6E6iiwhxZhplcJ3S1mct16uRvXCt8LBlscksVy3ze4gV9mQQZ3PmJAyAcsH2E97RgyzMBr79IOW-nH1kAxpD9HTIYTGtbZavI_Nw=" -->

Η απόφαση του Eurogroup γεννά πολιτικές εξελίξεις για την Ελλάδα

Η απόφαση του Eurogroup για το ύψος και τον τρόπο που θα καταβληθούν οι επόμενες (υπο)δόσεις - συνολικού ύψους 6,8 δισ. ευρώ –προς την Ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Τουρκία-Δύση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjp6fBHkeP6p2W2VGEgoDBgvJ1BFym6jkBqSWSCJFFZPnOQyV6TXbhaApC8gxxuy0iF_Sw9aaps3Ai0Q0Xtgua6EsnU-Hvq0XTMxOY7vAd2ZX_pDT1Jg7EBv2d6Quf6r1LcU_Dhbm7S33jt_Tb7fdG_3Wr_ZSwYhLszvQhVrnwgDFJI3TvLMeXvM9w5=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/eef21e68ecca703bb338920b950f203cvvv.jpg500.jpg" width="640" /></a></div> Του Γ. Φοίνικα<br /> <br /> Aν υπάρχει μια ευχή που ο κάθε θεωρητικός των ανθρωπιστικών επιστημών, σεβόμενος την επιστημονική του ταυτότητα, θα επιθυμούσε διακαώς να πραγματοποιηθεί, θα ήταν να του δοθεί η ευκαιρία τα όσα θεωρητικά υποστηρίζει να τα εφαρμόσει στην πραγματικότητα, χωρίς περιορισμούς και χωρίς αλλοιώσεις του ιδεολογικού του πλαισίου. Χωρίς αμφιβολία, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Αχμέτ Νταβούτογλου θα πρέπει, τουλάχιστον υπό αυτήν την οπτική, να θεωρεί τον εαυτό του ως προνομιούχο μεταξύ των συναδέλφων του Τα όσα υποστήριξε και ανέλυσε κυρίως στο βιβλίο του «Stratejik Derinlik:» (Στρατηγικό Βάθος) που εκδόθηκε το 2001, είχε την ευκαιρία να τα δει να εφαρμόζονται σταδιακά, με την μορφή μιας στιβαρής εθνικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας υπό την διακυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν. Μια πολιτική, που ακολούθησε την οραματική του επιστημονική θεώρηση της επαύξησης της εθνικής ισχύος της Τουρκίας με άξονα το νεοοθωμανικό πρόταγμα, διαμορφούμενη είτε κατά την περίοδο 2002-2009, καθ’ όσον ο ίδιος διετέλεσε σύμβουλος του ίδιου του Ερντογάν επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, είτε ακόμη περισσότερο από τον Μάιο του 2009 και εξής, αφ’ότου κατέλαβε τη θέση του υπουργού επί των Εξωτερικών.<br /> <br /> <br /> <br /> Υπό το ανωτέρω πλαίσιο, είναι δυνατή η ρεαλιστική θέαση πρόσφατων δηλώσεών1 του, που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα «Deniz Haber». Απαντώντας σε προκλητικώτατη επερώτηση του βουλευτή του κόμματος ΜΗΡ από το Κοτσάελι, Lütfü Türkkan, βρίθουσα από ανυπόστατους ισχυρισμούς περί καταλήψεων(!) νησιών του Αιγαίου από τους Έλληνες, ο Τούρκος ΥΠΕΞ έκανε υπαινικτική αναφορά στην υποκειμενικότητα –τάχα- της ερμηνείας των συμβατικών προβλέψεων των διεθνών Συνθηκών της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947), οι οποίες προβλέπουν μεταξύ άλλων την οριοθέτηση της τουρκικής επικράτειας (και δη προς δυσμάς, προς το Αιγαίο) και τον καθορισμό του εδαφικού καθεστώτος των Δωδεκανήσων, κατά την ενσωμάτωσή τους στην ελληνική επικράτεια, αντιστοίχως. Επίσης, επανήλθε σε γνωστές, αλλά νομικά πλήρως ανυπόστατες, θέσεις της Τουρκίας περί τάχα υφισταμένου διαρκούντος καθεστώτος αποστρατικοποίησης (και δη «πλήρους αποστρατικοποίησης») νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, που απορρέει ως απολύτως ρητή συμβατική δέσμευση της Ελλάδος από τις δύο προαναφερθείσες Συνθήκες.<br /> <br /> Είναι σαφές ότι η κρατούσα νομική ερμηνεία της σχετικής πρόβλεψης του άρθρου 122 της Λωζάννης καθιστά σαφές ότι η οποιαδήποτε αναθεωρητική βλέψη ή επιβουλή της Τουρκίας πέραν των ορίων που σήμερα αναγνωρίζονται διεθνώς και καταγράφονται συμβατικά ακόμη και σε διεθνές πλαίσιο ως «δυτικά όρια της Τουρκίας», είναι μια πράξη καθ’όλα εκτός διεθνούς νομιμότητας, καθώς παραβιάζει την αρχή του σεβασμού της κυριαρχίας των κρατών και του απαραβίαστου των συνόρων τους. Αν δε εκδηλωθεί και με την μορφή στρατιωτική επιθετικής ενέργειας, αυτή θα συνιστά πράξη που αντίκειται σε θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, καθώς θα στοιχειοθετεί το διεθνές έγκλημα της «επίθεσης», εγείροντας έτσι αναμφισβήτητα θέμα διεθνούς ευθύνη της χώρας έναντι του διεθνούς δικαίου, καθιστώντας την αυτοδίκαια υπόλογο έναντι της διεθνούς κοινότητας. Επιπρόσθετα όμως είναι δυνατόν να εγείρει θέμα ενδεχόμενης ατομικής διεθνούς ποινικής ευθύνης όσων κρατικών οργάνων, πολιτικών ή στρατιωτικών αξιωματούχων, συμμετάσχουν πρωταγωνιστικά και ενεργά σε έκνομες κατά το διεθνές δίκαιο πράξεις.<br /> <br /> Χωρίς αμφιβολία, το νομικό, αλλά κυρίως γεωπολιτικό όριο των τριών (3) μιλίων της Λωζάννης, σε συνδυασμό με την υφιστάμενη πρακτική, δηλωτική του ασκούμενου ελέγχου επί των νησιών αυτών (βλέπε π.χ. τη μακρόχρονη κτηνοτροφική δραστηριότητα επί των νησιών Ίμια από Έλληνες Καλύμνιους κτηνοτρόφους), αλλά και η άσκηση θεμιτών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας, καθώς και άλλων επιπρόσθετων αρμοδιοτήτων εκ μέρους της Ελλάδος σε περιοχές πέραν αυτής, στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου εν γένει, που όμως της έχουν ανατεθεί από τη διεθνή κοινότητα (βλέπε περιοχή FIR ή περιοχή Έρευνας-Διάσωσης), θέτει νομικά ανυπέρβλητους περιορισμούς στην επεκτατική διεκδίκησή τους από την Τουρκία. Προκαλεί δε εμφανή γεωστρατηγική ασφυξία στον νεοοθωμανικής εμπνεύσεως τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος κληρονόμησε τις «αμαρτωλές» του καταβολές από αντίστοιχες αναθεωρητικές βλέψεις που συντηρούσε το προϋφιστάμενο κεμαλικό καθεστώς, έναντι όλων των όμορων της Τουρκίας κρατών, αλλά και ευρύτερα. Ειδικά δε προς την πλευρά του Αιγαίου και τις περιοχές ελληνικής και τουρκικής κυριαρχίας ή δικαιοδοσίας, λόγω της φυσικής θαλάσσιας ιδιομορφίας τους, στερούνταν (τουλάχιστον μέχρι πρότινος, ώσπου η σύγχρονη γεωτοπογραφική τεχνογνωσία να παρέξει τις απαιτούμενες τεχνικές δυνατότητες) της τοπογραφικής δυνατότητας ακριβούς συνοριακής οριοθέτησης (σε αντιστοιχία με μια χερσαία περιοχή). <br /> <br /> Έτσι, φαίνεται ότι τόσο για τεχνικούς όσο και γιά νομικούς, αλλά προφανώς και για ευρύτερους γεωπολιτικούς λόγους, οι θαλάσσιες περιοχές πέραν της προς δυσμάς παραμεθορίου της Τουρκίας, οι οποίες βρίσκονται στο Αιγαίο, εκλαμβάνονται ως ευκολότερα επιτεύξιμοι αναθεωρητικοί στόχοι έναντι ενδεχόμενων άλλων παρακείμενων στα ανατολικά ή τα νότιά της σύνορα, τουλάχιστον κατά την παρούσα συγκυρία.<br /> <br /> Αυτό το τοπογραφικά απαιτητικό, νομικά σύνθετο και διπλωματικά ιδιόμορφο υφιστάμενο πλαίσιο οριοθέτησης στο Αιγαίο φαίνεται ότι επιδιώκεται να ανατραπεί προς όφελος της Τουρκίας μέσω συστηματικών γεωστρατηγικών μεθοδεύσεων εκ μέρους της, σε διπλωματικό, πολιτικό, αλλά και επιχειρησιακό πεδίο. Ειδικώτερα τελευταία που το γεγονός της ύπαρξης ενεργειακών αποθεμάτων υγρών, αέριων, αλλά και στερεών (υπόγειων, υποθαλάσσιων, ή επιφανειακών του θαλάσσιου βυθού) υδρογονανθράκων έχει ανακύψει πλέον όχι ως υπολανθάνον ή αποκρυπτόμενο δεδομένο, αλλά ως πρωτεύων παράγων στην γεωπολιτική ατζέντα των όμορων, αλλά και τρίτων χωρών με ισχυρά, στρατηγικά, μείζονα έως και ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή και/ή στο εν λόγω ενεργειακό αντικείμενο. Συμφέροντα που εκδηλώνονται αυτοτελώς-μονομερώς στην περιοχή, αλλά, δεδομένης της τερατώδους κλίμακας του ενεργειακού διακυβεύματος, εκδηλώνονται ως αλληλοεπιδρώντα και διεθνώς-πολυμερώς, υπό μια ευρύτερη ενεργειακή και σαφώς χρηματο-νομισματο-οικονομική συσχέτιση σε επίπεδο πολυμερούς-παγκοσμιοποιημένης θεώρησης.<br /> <br /> Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που η Τουρκία προσπαθεί επί χρόνια, ειδικά μετά το 1974, να θίξει νομικά το ισχύον πλαίσιο κυριαρχικής οριοθέτησης μέσω των αδιάλλειπτων παραβάσεων και παραβιάσεων στον εναέριο χώρο της Ελλάδος στο Αιγαίο, διά της de facto αμφισβήτησης των ορίων δικαιοδοσίας της ελληνικής αρμόδιας αρχής (της ΥΠΑ) στην περιοχή του ΑΤΗΙΝΑΙ FIR που περιλαμβάνει όχι μόνον εθνικό, αλλά και διεθνή εναέριο χώρο. Σημειωθήτω ότι τα όρια της περιοχής ΑΤΗΙΝΑΙ FIR οριοθετήθηκαν και συμφωνήθηκαν μεταξύ όλων των εμπλεκομένων κρατών (της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης) στο πλαίσιο περιοχικών συνδιασκέψεων του ICAO από το 1952 και 1958, με βάση αφ’ενός το δηλωθέν και συμφωνηθέν εκατέρωθεν εύρος του ελληνικού και τουρκικού εναέριου χώρου, και αφ’ετέρου τον προσδιορισμό των ορίων της τουρκικής επικράτειας προς δυσμάς (και της ελληνικής προς ανατολάς), με βάση κυρίως τις (περιοριστικές) προβλέψεις της Λωζάννης.<br /> <br /> Υπό την ανωτέρω οπτική, οι πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ δεν θα πρέπει να ξενίζουν, να πανικοβάλλουν ή να τους αποδίδεται προστιθέμενη γεωπολιτική αξία, πέραν αυτής που σχετίζεται με μια συστηματική προσπάθεια καλλιέργειας ενός κλίματος -ευκαιριακού και ανέξοδουευνοϊκού για μια επεκτατική τουρκική διείσδυση σε περιοχές και κράτη της πρώην Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στο ίδιο ευκαιριακά αναθεωρητικό νεοθωμανικό πλαίσιο εντάσσονται και θα πρέπει να ερμηνεύονται και άλλες αντίστοιχες Νταβουτογλιανής εμπνεύσεως δηλώσεις του παρελθόντος, όπως ενδεικτικά οι σχετικές κατά την ομιλία του ιδίου με θέμα «Από τους Βαλκανικούς Πολέμους στην Βαλκανική ειρήνη: Τουρκική Εξωτερική Πολιτική στην 100η Χρονιά» στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου των τούρκων πρέσβεων στην Αδριανούπολη στις 28 Δεκ 2011. Εκεί, μεταξύ άλλων ο Τούρκος ΥΠΕΞ κάλεσε για την γεωπολιτική, και αν είναι δυνατή, και την ουσιαστική ενοποίηση των περιοχών της Βαλκανικής υπό μια «φυσική»(sic), κατά τον ίδιο, τουρκική επιρροή, και/ή -γιατί όχικυριαρχία (sic). Μάλιστα δε υπαινίχθηκε και ότι το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο είναι αρκούντως ώριμο ώστε αυτή η συνένωση να γίνει με όρους αυτόβουλης επιλογής των αντίστοιχων πληθυσμών τους(!), αφού υποστήριξε ότι το αποτέλεσμα των πολέμων δεν ευθυγραμμίστηκε τάχα με τη θέλησή τους («Οι πόλεμοι που έζησαν τα Βαλκάνια στον 20ο αιώνα δεν ήταν πόλεμοι στους οποίους βγήκαν με ίδια θέληση, είναι ανάγκη αυτή η περίοδος να αφεθεί πίσω, ενώ η Αδριανούπολη και οι άλλες Βαλκανικές πόλεις πρέπει να συναντήσουν την φυσική τους ενδοχώρα»).<br /> <br /> Ο παρατηρούμενος φρενήρης γεωπολιτικός οίστρος της διακυβέρνησης Ερντογάν–Νταβούτογλου, συνέχεια της νεο-οθωμανικής πολιτικής παρακαταθήκης του Οζάλ, συμπεριλαμβάνει έργα και ημέρες που εκτός των άλλων λειτουργούν κυρίως συμβολικά στην δόμηση της νέας τουρκικής υπερεικόνας, αντάξιας υψιπετών μεγαλοοραματισμών, που επιδιώκουν να ανυψώσουν την Τουρκία σε υψηλή θέση μεταξύ των πραγματικά παγκόσμιων νέων ισχυρών δυνάμεων του 21ου αιώνα. ‘Ένα ομολογουμένως φιλόδοξο εγχείρημα, με καθόλα αμφισβητούμενη όμως έκβαση. Σε αυτό το πλαίσιο συγκαταλέγονται οι εξαγγελίες της κατασκευής μέχρι το 2023 της τεχνητής «Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης», μήκους 40 ως 50 χιλιομέτρων, βάθους 25 μέτρων και πλάτους 150 μέτρων, η οποία θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με αυτή του Μαρμαρά, προκειμένου να αποσυμφορήσει την αυξημένη ροή ναυσιπλοΐας στον Βόσπορο. Εξαγγελίες που προβλημάτισαν εξαιρετικά, μεταξύ άλλων, και την Μόσχα. Συνοδευτικά αυτού του έργου προβλέπονται επίσης η κατασκευή ενός ακόμη αεροδρομίου (του τρίτου) στην Κωνσταντινούπολη και του μεγαλύτερου της Τουρκίας και ενός λιμανιού κοντά στην διώρυγα.<br /> <br /> Στην όλη γεωπολιτική εικόνα θα πρέπει σαφώς να συμπεριληφθούν οι εξελίξεις περί το κουρδικό, και η συμφωνία με το ΡΚΚ για υπό όρους αποχώρηση μαχητών του από το τουρκικό έδαφος, με αφετηρία ορόσημο την 8η Μαΐου. Η εν λόγω πολιτική διευθέτηση ασφαλώς θα δώσει νέα δυναμική και στις συναφείς εξελίξεις στην ευρύτερη τουρκική νοτιοανατολική μεθόριο, που ήδη είναι τεταμένη, όχι μόνον με τα επισυμβαίνοντα στο πλαίσιο της Συριακής σύρραξης, αλλά κυρίως με τις πολιτικές, διπλωματικές και επιχειρησιακές εγγυήσεις που τέθηκαν ως προϋποθέσεις εκ μέρους της κουρδικής πλευράς.<br /> <br /> Σε αυτό το πεδίο, είναι σημαντική για την Τουρκία η ενίσχυση του ισλαμικού της προφίλ (εντός και εκτός της χώρας), προκειμένου να είναι σε θέση να συνδιαλλαγεί προνομιακά ή έστω ισότιμα με χώρες αραβικές μεν αλλά και με έντονη την μουσουλμανική/ισλαμική τους ταυτότητα (βλέπε το Ιράν, το Ιράκ, αλλά και την Σαουδική Αρα βία ή το Κατάρ), καθώς και με μη-Άραβες ή μημουσουλμάνους μείζονες δρώντες στην περιοχή, όπως το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η Ρωσσία και η Κίνα, προκειμένου για τις επερχόμενες γεωπολιτικές διευθετήσεις κατά την μετά Άσαντ εποχή (βλέπε σχετικές πρόσφατες δηλώσεις του Μέιρ Ντάγκαν, τέως επικεφαλής των υπηρεσιών κατασκοπείας του Ισραήλ, που τόνιζε ότι το Ισραήλ πρέπει να κάνει «ό,τι είναι δυνατόν για να απομακρύνει τον Άσαντ από την εξουσία στη Συρία», καθώς «η απομάκρυνσή του … θα λύσει πολλά προβλήματα για το Ισραήλ», θεωρώντας ότι από στρατηγική άποψη θα είναι επωφελής για το Ισραήλ, αφού αναμένεται να εξασθενίσει σημαντικά τις βασικές απειλές ασφαλείας στην εγγύς περιοχή του, την ισλαμιστική οργάνωση Χεζμπολάχ και το Ιράν3). Με δεδομένο λοιπόν το ενδιαφέρον του Ισραήλ για τις ευρύτερες εξελίξεις στην Συρία και πέριξ αυτής, η Τουρκία των Ερντογάν–Νταβούτογλου επιδιώκει να καλλιεργήσει την επαφή της με το μουσουλμανικό στοιχείο της Μέσης Ανατολής, διατηρώντας έναν μοχλό αντισταθμιστικής πίεσης στην άδηλη αλλά σαφώς υφέρπουσα (παρά τις πρόσφατες ανταλλαγές διπλωματικών φιλοφρονήσεων και δηλώσεων θεωρούμενης «συγγνώμης») και μοιραία μακροπρόθεσμα κλιμακούμενα ανταγωνιστική σχέση της με τον έτερο πυλώνα προβολής των συμφερόντων της Ουάσιγκτων στην περιοχή, το Ισραήλ. Εξ ου και η διπλωματική παραφιλολογία του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Τζων Κέρυ με την τουρκική ηγεσία, εν όψει των ενδοιασμών Ουάσιγκτων και Τέλ-Αβίβ για την ανακοινωθείσα επίσκεψη Ερντογκάν στην παλαιστινιακή περιοχή της Λωρίδας της Γάζας. Μια εξέλιξη που σίγουρα θα τεθεί -σε κάποιον βαθμό- και στην επικείμενη επίσκεψη Κέρυ στη Μόσχα στις 6-7 Μαΐου, ειδικά δε κατόπιν της πρόσφατης (θετικής κατά τις σχετικές ανακοινώσεις του State Department της 30ης Απριλίου) εξέλιξης στο πλαίσιο του Αραβικού Συνδέσμου, όπου έγινε αποδεκτή η αρχή μιας ανταλλαγής εδαφών μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων.<br /> <br /> Στο ευρύτερο πλαίσιο ανακατατάξεων των συσχετισμών ισχύος θα πρέπει να ερμηνευθεί, χωρίς όμως να υπερτιμάται, και η πρόσφατη αναβάθμιση της Τουρκίας σε «Εταίρο σε Διάλογο» στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (The Shanghai Cooperation Organization SCO), που ιδρύθηκε το 2001 με μέλη του την Κίνα, τη Ρωσσία, το Καζακστάν, το Κιργιζστάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν, ενώ περιλαμβάνει και άλλες χώρες με καθεστώς Παρατηρητή (Ινδία, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, και Μογγολία), ή Εταίρου σε Διάλογο (Σρι Λάνκα και Λευκορωσία).  Σε κάθε περίπτωση, η εκτίμηση της τουρκικής δυναμικής, ειδικά σε ό,τι αφορά τους ενδεικτικούς δείκτες αναφοράς της εθνικής της οικονομίας, δείχνει να είναι υπερεκτιμημένη, καθώς πρόσφατα πληροφοριακά στοιχεία που προήλθαν από το Turkish Statistical Institute δίνουν μια μάλλον δυσανάλογη των μεγαλεπήβολων οικουμενικών οραματισμών πραγματική εικόνα της.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, με το τουρκικό ΑΕΠ να συρρικνώνεται σε κάτι περισσότερο από το 2% για το 2012, έναντι του επιβλητικού 8,8% για το 2011 και του ακόμη περισσότερο αξιοθαύμαστου 9,2% για το 2010, η ρεαλιστική εικόνα της εθνικής οικονομίας της Τουρκίας και δη των διαφαινόμενων προοπτικών που μπορεί να υποστηρίξει, πρέπει να προσδιορίζεται σε ανάλογα επίπεδα που απαιτούν ταπεινότητα και σύνεση, ενώ η αποτίμησή τους θα πρέπει να ανακόπτει τις όποιες μεγαλοϊδεατικές ονειρώξεις που καλλιεργήθηκαν συστηματικά εν όψει της τελευταίας προεκλογικής περιόδου από την κυβερνώσα παράταξη του Ερντογκάν.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, το πραγματικό πρόβλημα για την Τουρκία είναι ποιό θα είναι το γεωπολιτικό οδυνηρό αντίτιμο που θα χρειαστεί να καταβάλει (και γεωγραφικά πού ακριβώς θα το εξοφλήσει) σε αντιστάθμισμα της διεθνούς και δη της υπερατλαντικής υποστήριξης που αποζητά για την διεκδίκηση με αξιώσεις ενός προσαυξημένου μεριδίου στα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Ήδη, σε ό,τι αφορά την εξελισσόμενη διευθέτηση ενεργειακής εκμετάλλευσης πέριξ της Κύπρου, ήγειρε κάποιου είδους ρητορικές κυρίως αξιώσεις έναντι των οικοπέδων 1, 4, 5, 6 και 7, προβάλλοντας την γνωστή νομική επιχειρηματολογία ότι τα νησιά, και κατ’ επέκταση οι νησιωτικές ακτογραμμές, δεν μπορούν να διεκδικούν πλήρη εποπτεία στις συναφείς τους θαλάσσιες ζώνες, όταν αλληλεπιδρούν με παρακείμενες ηπειρωτικές ακτογραμμές. Ως εκ τούτου, η διευθέτηση των ορίων των ζωνών εκμετάλλευσης που θα καθοριστούν στην περιοχή δεν μπορεί να καθορίζεται (αποκλειστικά) με βάση την αρχή της μέσης γραμμής και/ή τις νησιωτικές ακτογραμμές.<br /> <br /> Η πραγματική πρόκληση για την Τουρκία δεν είναι κατά πόσον θα επιτύχει ή όχι μέρος των μεγαλεπήβολων στόχων που η παρούσα ηγετική ελίτ της έχει διακοινώσει έναντι φίλων, συμμάχων, γειτόνων και ανταγωνιστών διεθνώς. Αλλά το πώς θα διαχειριστεί με ρεαλισμό και αποτελεσματικότητα το στοιχείο του γεωπολιτικού ετεροπροσδιορισμού που χαρακτηρίζει το γεωπολιτικό της στίγμα. Το στίγμα αυτό αποτελεί μοιραίο εγγενές και κληρονομικό στοιχείο της γεωπολιτικής της ταυτότητας από τον καιρό του οθωμανικού της παρελθόντος (ως Μεγάλου Ασθενή) έως την μετακεμαλική της μετεξέλιξη και την σύγχρονή της μεγαλοϊδεατική εκδοχή στη σημερινή Τουρκία, διεπόμενη από την μακροπρόθεσμα βλαβερή για την ίδια «νεοοθωμανική ιδεοληψία». Είναι το προφίλ της εικόνας που ή ίδια θα επιλέξει να ενδυθεί και να υποστηρίξει στις συνδιαλλαγές της με τους εταίρους και κυρίως αντιπάλους της, οι οποίοι, τεθέντων των υψιπετών μεγαλοϊδεατικών νεοοθωμανικών και άλλων στόχων για τη νέα Τουρκία του 21ου αιώνα, δεν είναι και λίγοι, ούτε και λιγώτεροι από το παρελθόν. Ιστορικό ζωτικό στοίχημα για την Τουρκία των Ερντογκάν-Γκιούλ-Νταβούτογλου θα καταστεί και κατά πόσον αυτό το προφίλ θα συνιστά ανεκτή ή μη απειλή για τα μείζονα ή ζωτικά τους συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, ή ακόμη και σε περιοχές που αποτελούν κοινό τόπο γεωπολιτικής εκμετάλλευσης/επιρροής για τους ίδιους και την Τουρκία, κατά το άμεσο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον.<br /> <br /> Φαίνεται ότι η Τουρκία επιδιώκει να ενισχύσει διαφορετικές και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες ταυτότητες, όπως ο ισχυρός περιφερειακός δρών, ο ενεργειακός «παίκτης», η ανερχόμενη οικονομικά δύναμη, σε επίπεδο μάλιστα όχι απλά τοπικό ή περιφερειακό, αλλά υπερπεριφερειακό, ο διαμεσολαβητής της Δύσης στον Αραβικό κόσμο, ο εκπρόσωπος του Ισλάμ στην Δύση, το «δυτικάαποδεκτό» πρότυπο εφαρμοσμένου πολιτικού Ισλάμ με στοιχεία «light-Ισλάμ»,4 ο αναβιωτής του νεοοθωμανικού μεγαλοϊδεατικού προτάγματος, ο σημαντικός ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος, ο στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, ο «wannabe εταίρος» στην ΕΕ, ο εκπρόσωπος των Οθωμανών (ως μόνη οθωμανική χώρα) στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, ο αντικαταστάτης πλέον της Αιγύπτου στην εκπροσώπηση του Ισλάμ, αλλά και του Αραβικού κόσμου (αν και μη-αραβική χώρα) στην Δύση, η ισχυρότερη χώρα στη Μέση Ανατολή, στον Καύκασο και στα Βαλκάνια. Επίσης και άλλες επιδιωκόμενες ιδιότητες για την Τουρκία, που προσκρούουν εμφανώς στην πραγματικότητα και προκαλούν την λογική, όπως (η Τουρκία ως) υπερασπιστής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Δημοκρατίας, των μειονοτήτων και των Μειονοτικών Δικαιωμάτων, διεθνώς, αλλά και ευρύτερα, ως προασπιστής της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας (αν και κατ’ εξοχήν αναθεωρητικό κράτος, εκπέμποντας casus belli έναντι όμορων κρατών, και –κυρίωςως εκκωφαντικός διαρκής παραβάτης της διεθνούς νομιμότητας, αφού τελεί ακόμη διαπράττων το (διαρκές) διεθνές έγκλημα της επίθεσης («act of aggression»), δια της επίθεσης και στρατιωτικής κατοχής τμημάτων επικράτειας άλλου κράτους, εν προκειμένω της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας μάλιστα μοιράζεται, ως μια εκ των τριών Εγγυητριών Δυνάμεων, και διεθνή συμβατική υποχρέωση εγγύησης της πολιτικής και πολιτειακής του ανεξαρτησίας και αυθυπαρξίας.<br /> <br /> Καθ’όσον λοιπόν τα επιμέρους συμφέροντα, που συνδιαμορφώνουν κατά κύριο λόγο τις βασικές μεταβλητές του διεθνούς συστήματος στην περιοχή, δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα στη συναρμογή τους, πολλώ δε μάλλον σταθερά και αμετάβλητα, είναι εξαιρετικά πιθανόν να σημειωθούν χαρακτηριστικές στροφές και ανατροπές των υφιστάμενων γεωπολιτικών ισορροπιών μεταξύ της Τουρκίας και των γεωπολιτικών δρώντων δυνάμεων που είτε ως εταίροι είτε ως αντίπαλοι είτε ως ανταγωνιστές αλληλεπιδρούν συγχρόνως στο κοινό γεωπολιτικό σύστημα που συναπαρτίζουν. Τότε, η αύρα διεθνούς υποστήριξης που φαίνεται να απολαμβάνει επί του παρόντος το Νταβουτογλιανό νεοοθωμανικό γεωπολιτικό εγχείρημα είναι πιθανόν να αλλάξει άρδην κατεύθυνση και να οδηγήσει το Νταβουτογλιανό πλεούμενο στα βράχια και τον/ τους καπετάνιους του σε όχι ασυνήθιστα, για την πολιτική ιστορία, χρονοντούλαπα λήθης ή τιμωρίας. Μπορεί τα κράτη να μην έχουν φίλους, ή κατά το Βενιζελικό / Μακιαβελικό δόγμα η ιστορία να εξελίσσεται με βάση τα τρέχοντα εθνικά συμφέροντα (και όχι ίσως ενδεχόμενα «εθνικά δίκαια»), αλλά είναι επίσης ιστορικά αποδεδειγμένη η διεθνής κοινωνική νομοτέλεια ότι οι λαοί δεν λησμονούν (ίσως απλά καμμιά φορά ενδεχομένως να …ξεχνούν).<br /> <br /> Θα ήταν σκόπιμο να επισημάνουμε ότι δεν θα πρέπει να συνεχίσει να εκλαμβάνεται εκ μέρους μας το ενδεχόμενο μιας ένοπλης σημειακής ή τοπικής ή έστω περιορισμένης διμερούς ελληνοτουρκικής κρίσης, πολλώ δε μάλλον μιας περαιτέρω «θερμής» εξέλιξής της, ως το χειρότερο δυνατό σενάριο μεταξύ των ελληνοτουρκικών σχέσεων, επί του οποίου συσσωρεύονται απολύτως φοβικά και αυτοκαταστροφικά αντανακλαστικά. Αλλά ως το …δεύτερο χειρότερο δυνατό σενάριο, δεδομένου ότι ως το απολύτως χειρότερο δυνατό θα πρέπει να θεωρείται η βαθμιαία, ήπια η μη, έκπτωση του εθνικού ελληνικού οργανισμού (κράτους και κοινωνίας), που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε δημογραφική, κοινωνική, οικονομική, και εν γένει γεω-πολιτική συρρίκνωση μέχρις εσχάτων. Υπό αυτήν την εσχατολογική, αλλά δυστυχώς απολύτως ρεαλιστική θεώρηση, το ενδεχόμενο μιας ενδεχόμενης «θερμής» ή έστω «χλιαρής» κρίσης στον ευρύτερο γεωστρατηγικό χώρο του Αιγαίου θα πρέπει να οράται ως μια δυσμενής μεν εξέλιξη, όχι όμως απολύτως απαλλαγμένη από κάποιες θετικές ή ωφέλιμες για την περίπτωση της -σε μείζονα κρίση αξιών- Ελλάδας, επιπτώσεις. Καθ’όσον είναι δυνατόν να επανενεργοποιήσει σωτήριες αλληλουχίες αντανακλαστικών επιβίωσης, αλλά και ανάταξης, όπως η ενεργοποίηση της συλλογικής συνείδησης και η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής, που όπως φαίνεται παραμένουν έως τούδε επιμόνως αδρανείς και αναπόδραστα εν υπνώσει. Και υπό αυτήν την ειδική, με όρους κόστους-οφέλους, θεώρηση, μια ενδεχόμενη διμερής «θερμή» κρίση μπορεί να συνιστά, λόγω αυτών των υπό όρους «ωφέλιμων» επιπτώσεων στην Ελλάδα, το αδιαμφισβήτητα απολύτως χειρότερο ενδεχόμενο για την «φίλη» και σύμμαχο Τουρκία, το οποίο και να προκαλεί μεγαλύτερες φοβικές γεωπολιτικές ανησυχίες για την πέραν του Αιγαίου γείτονα.<br /> <br /> Δεν είναι αργά να εξεταστεί, και υπό το φως των τρεχουσών εξελίξεων, κατά πόσον η αναθεώρηση του εφαρμοζόμενου εδώ και καιρό Δόγματος του «εξευμενισμού του θηρίου», μέσω του συνεχούς διπλωματικού και επιχειρησιακού κατευνασμού της τουρκικής προκλητικότητας, κατόπιν μιας γενναίας, αποφασιστικής και εμπεριστατωμένης αξιολογικής επισκόπησης της μέχρι τούδε εξέλιξης, αλλά και των προοπτικών των ελληνοτουρκικών σε διμερές ή και ευρύτερο πολυμερές πλαίσιο, να είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ. Δεδομένου ότι η θεώρηση της κλιμακούμενης κρίσης, παρά την επικοινωνιακά καλλιεργούμενη αλλά μη αντικειμενικά/επιστημονικά τεκμηριωμένη περί του αντιθέτου αντίληψη, φαίνεται να είναι -προς το παρόνπερισσότερο ανεπιθύμητη και απευκταία για την Άγκυρα παρά για την Αθήνα. Κάθε ώρα όμως που περνά, αυτή η ισορροπία ανατρέπεται εις βάρος της Αθήνας, δεδομένου ότι, προκειμένου να τη συντηρήσει, καταναλώνει υπερπολύτιμο διπλωματικό, γεωπολιτικό και κυρίως εθνικής ισχύος κεφάλαιο, που είχε αιματηρά και με προσπάθειες αποταμιεύσει κατά το πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν. Αν δεν αναστραφεί άμεσα η κατάσταση, ώστε να πιστώνονται και κάποιες επιμέρους θετικές εγγραφές στο διμερές ισοζύγιο ισχύος, η τελική κατάσταση μοιραία θα καταστεί απολύτως μη αναστρέψιμη εις βάρος της Ελλάδας. Και μάλιστα πολύ πριν το νεο-οθωμανικό μεγαλοϊδεατικό σχέδιο, υπαγόμενο στην αδυσώπητη ιστορική νομοτέλεια του αρρύθμιστου Ανατολικού Ζητήματος που ποσώς έχει διευθετηθεί οριστικά, «ξεφουσκώσει» από ενδογενείς αλλά κυρίως από εξωγενείς γεωπολιτικούς παράγοντες, καθιστάμενο πλέον γεωπολιτικά ακίνδυνο για τα ελληνικά συμφέροντα ή έστω αντιμετωπίσιμο από την τότε διαθέσιμη (ελληνική) εθνική ισχύ.<br /> <span style="font-size: xx-small;"><i><br /> <span style="font-size: large;"> neapolitiki.gr</span></i></span><br /> <br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.e-afipnisi.gr%2Fimg%2Feef21e68ecca703bb338920b950f203cvvv.jpg500.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjp6fBHkeP6p2W2VGEgoDBgvJ1BFym6jkBqSWSCJFFZPnOQyV6TXbhaApC8gxxuy0iF_Sw9aaps3Ai0Q0Xtgua6EsnU-Hvq0XTMxOY7vAd2ZX_pDT1Jg7EBv2d6Quf6r1LcU_Dhbm7S33jt_Tb7fdG_3Wr_ZSwYhLszvQhVrnwgDFJI3TvLMeXvM9w5=" -->

Ελλάδα-Τουρκία-Δύση

Του Γ. Φοίνικα Aν υπάρχει μια ευχή που ο κάθε θεωρητικός των ανθρωπιστικών επιστημών, σεβόμενος την επιστημονική του ταυτότητα,...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν ήταν το πράσινο αιτία εξέγερσης στην Τουρκία, αλλά το στρατόπεδο…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-79879" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_1.jpg" title="Gezi_Park_1" /></a></div> <br /> <b>Δεν ήταν το εμπορικό κέντρο, δεν ήταν η μείωση του πρασίνου, ούτε ήταν η εξαφάνιση των χώρων περιπάτου από το πάρκο Γκεζί αυτά τα οποία ερέθισαν τον λαό της Πόλης καθώς και των υπολοίπων αστικών κέντρων της Τουρκίας οι οποίοι για τρεις περίπου εβδομάδες δημιούργησαν μία κατάσταση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία «Τουρκική Άνοιξη».</b><br /> Τι ήταν λοιπόν αυτό το οποίο δημιούργησε έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου να βγει στους δρόμους, η Νεοθωμανική / Πανισλαμική κυβέρνηση να δείξει το πλέον το «δημοκρατικό» της πρόσωπο και τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ να αποφασίσουν να εντρυφήσουν στους… Πιγκουίνους;<br /> Η πραγματικότητα είναι η εξής: Ναι, ο κόσμος αντέδρασε για τη καταστροφή του πάρκου αλλά όχι μόνο για τους περιβαλλοντολογικούς λόγους τους οποίους προέβαλε η Άγκυρα, όπου από τον Πρόεδρο της χώρας έως τον… Εγκεμέν Μπαγίς έλεγαν ότι δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό λόγω της κοπής λίγων δέντρων, <b>η πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος ξεσηκώθηκε λόγω της τι θα αντικαθιστούσε αυτό το οποίο θα καταστρεφόταν, το οποίο δεν ήταν ένα εμπορικό κέντρο αλλά ένα Οθωμανικό στρατόπεδο πυροβολικού στο οποίο θα υπήρχε ένα εμπορικό κέντρο</b>.<br /> <br /> <b>Εξηγούμαστε: Στη συγκεκριμένη τοποθεσία, δηλαδή στο κέντρο της Πόλης, υπήρχε την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το διάσημο στρατόπεδο πυροβολικού «Χαλίλ Πασά» (Halil Paşa Topçu Kışlası). Το συγκεκριμένο στρατόπεδο κατασκευάστηκε το 1806, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρχιτέκτονάς του ήταν Αρμένιος (Κρικόρ Μπαλιάν)… που να ήξερε ο άνθρωπος.</b><br /> Το 1921, τη περίοδο δηλαδή όπου η Κωνσταντινούπολη βρισκόταν ακόμα στα χέρια της Αντάντ, ο εσωτερικός χώρος του στρατοπέδου <b>μετατράπηκε σε… γήπεδο ποδοσφαίρου,</b> μάλιστα υπήρξε το πρώτο γήπεδο της Τουρκίας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε και από τους τρεις μεγάλους της Πόλης, δηλαδή τη Γαλατασαράι, τη Μπεσίκτας, και τη Φενέρμπαχτσέ. <b>Το στάδιο αυτό κατεδαφίστηκε το 1940</b> κατά τη διάρκεια εργασιών ανακαίνισης της πλατείας Ταξίμ.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_3.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-79880" height="275" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_3.jpg" title="Gezi_Park_3" width="460" /></a><br /> Και κάπου εδώ έρχονται οι κυβερνώντες τη Τουρκίας και <b>οι Νεοθωμανικές τους ονειρώξεις,</b> τις οποίες όμως για να τις «περάσουν» στον κόσμο με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις σκέφτηκαν κάτι το πολύ έξυπνο: <b>Αφού θέλουμε ξαναφέρουμε έναν Οθωμανικό «αέρα» στο κέντρο της Κωνσταντινούπολη, γκρεμίζοντας παράλληλα για τον απόλυτο συμβολισμό το μνημείο του Ατατούρκ, αλλά «να μας ξεφωνίσουνε», ας κατασκευάσουμε το ιστορικό αυτό κέντρο και ας το χρησιμοποιήσουμε ως έναν χώρο όπου θα λειτουργήσει ως ένας ναός του χρήματος και του νεοφιλελευθερισμού.</b> Τι το καλύτερο λοιπόν από το να πούμε ότι θα το κάνουμε ένα εμπορικό κέντρο.<br /> Είναι προφανές ότι η όλη τους προσπάθεια πολύ λίγο σχετίζεται με τη δημιουργία ενός κέντρου εμπορίας αγαθών, <b>όποιος έχει επισκεφτεί την Πόλη και το συγκεκριμένο μέρος θα αντιληφθεί ότι δε χρειάζεται η περιοχή ένα νέο εμπορικό κέντρο</b>. Η όλη τους προσπάθεια αφορά το να αναρτήσουν στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης <b>τον Οθωμανικό θυρεό,</b> ή μήπως δεν πρόκειται να τον βάλουν στην είσοδο του… εμπορικού στρατοπέδου; Παράλληλα, θα υπενθυμίσουν σε όλους, Τούρκους και τουρίστες, ότι στη χώρα αυτή <b>ο Κεμάλ έχει πεθάνει προ πολλού, και πως κουμάντο κάνουν πλέον οι Νεοθωμανοί / Πανισλαμιστές</b>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_4.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-79881" height="274" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_4.jpg" title="Gezi_Park_4" width="460" /></a><br /> <b>Με λίγα λόγια πρόκειται για μία κίνηση υψίστου συμβολισμού και πρακτικής σημασίας με σαφή στόχο να καταδείξει, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα φαραωνικών διαστάσεων έργα που σχεδιάζονται να κατασκευαστούν στην Κωνσταντινούπολη ότι η χώρα έχει αλλάζει γεωπολιτισμική ταυτότητα και γεωπολιτικό προσανατολισμό.</b> Αυτό στην κυριολεξία «φρίκαρε» τους ανθρώπους οι οποίοι αντιτίθενται σε όλα αυτά και ξεχείλισε το ποτήρι της οργής τους κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν ήταν δηλαδή μόνο τα «δέντρα» και ο «περίπατος» ο λόγος της αντίδρασης.<br /> Από τη πλευρά μας δεν έχουμε παρά να προτείνουμε στους Νεοθωμανούς κυβερνώντες στη Τουρκία, αφού η αντίδραση στη χώρα τους ήταν τέτοια, <b>να ζητήσουν εναλλακτικά από κάποιους τοπικούς άρχοντες ελληνικών πόλεων να χτιστεί το στρατόπεδο… mall στο κέντρο των πόλεων τους, είμαστε σίγουροι ότι θα βρουν πρόθυμα αυτιά να τους ακούσουν,</b> αφού θα αρπάξουν αμέσως την εμπορική ευκαιρία! Εκτός κι αν η αντιπρόταση των Νεοθωμανών δεν τους βρει σύμφωνους αφού <b>δεν είναι και εύκολο να ξεπεράσεις την εμμονή με τον Ατατούρκ!</b><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b>Ας σκεφτούμε ακόμα τι θα γινόταν, εάν για παράδειγμα κάποιος αποφάσιζε να χτίσει ένα Βυζαντινό στρατόπεδο δίπλα στη πλατεία Συντάγματος ή στην Αριστοτέλους… </b></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_2.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-79878" height="410" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/Gezi_Park_2.jpg" title="Gezi_Park_2" width="625" /></a></b></span></div> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δεν ήταν το πράσινο αιτία εξέγερσης στην Τουρκία, αλλά το στρατόπεδο…

Δεν ήταν το εμπορικό κέντρο, δεν ήταν η μείωση του πρασίνου, ούτε ήταν η εξαφάνιση των χώρων περιπάτου από το πάρκο Γκεζί αυτά τα οποία ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Η στρατηγική ΕΕ-ΔΝΤ για την Ελλάδα

<h2> </h2> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://img.genbeta.com/2012/02/stratfor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://img.genbeta.com/2012/02/stratfor.jpg" width="640" /></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div> <div class="article-first"> </div> <div class="article-first"> <span style="color: #990000;"><b>Η Ελλάδα λαμβάνει τη δόση σε... δόσεις, ώστε να πιεστεί να εφαρμόσει το μνημόνιο. Η τουριστική περίοδος αναμένεται να δώσει μια μικρή «ανάσα» στη χώρα, όμως η κρίση ανεργίας πυροδοτεί πολιτική αστάθεια και περιορίζει τις δυνατότητες για μεταρρυθμίσεις. </b></span></div> <div id="article-photo"> </div> <div class="post-body" id="article-body"> Στις 8 Ιουλίου, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης συμφώνησαν να δώσουν την επόμενη δόση της χρηματοοικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα σε μικρότερες δόσεις από αυτές που συζητούσαν προηγουμένως, <b>προκειμένου να πιέσουν την Αθήνα να εφαρμόσει επιπλέον μεταρρυθμίσεις</b>.<br /> <a href="http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1115067/rtrs-prasino-fos-gia-th-dosh.html" target="_blank">Η απόφαση</a> για την παροχή της βοήθειας ελήφθη αφού η τρόικα έκρινε ότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι «εντός τροχιάς», παρά την αποτυχία εφαρμογής συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Η απόφαση τονίζει τις προσπάθειες της Ε.Ε. να αποφύγει μια βαθύτερη κρίση στην Ελλάδα, η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια νέα αστάθεια στην ευρωζώνη.<br /> Η νέα βοήθεια προς τη χώρα, σε συνδυασμό με την ανακούφιση που θα προσφέρει ο <b>τουρισμός</b> της θερινής περιόδου, λογικά θα <b>μετριάσει</b> τον κίνδυνο μεγαλύτερης πολιτικής και χρηματοοικονομικής αστάθειας τους επόμενους μήνες, παρά τις περιοδικές διαδηλώσεις των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα. Ωστόσο, <b>η αστάθεια στην Ελλάδα πιθανότατα θα επιστρέψει προς το τέλος του έτους</b>, και οι πιστωτές θα εξετάσουν περαιτέρω μέτρα βοήθειας, παρά την πιθανή ανεπάρκεια δομικών μεταρρυθμίσεων.<br /> Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα συνεχίσουν να πιέζουν την Αθήνα να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις, θα κάνουν επίσης ορισμένες <b>υποχωρήσεις</b> σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την κατάρρευση της κυβέρνησης, κάτι που θα περιέπλεκε ακόμα περισσότερο τη συνεργασία με αυτήν.<br /> Λόγω της απόφασης της 8ης Ιουλίου, η Ελλάδα θα λάβει 6,8 δισ. ευρώ από το πακέτο διάσωσης των 130 δισ. ευρώ μέχρι τον Οκτώβριο. Η σχετικά γρήγορη απόφαση για την εκταμίευση επιπλέον πόρων (αν και σε μικρότερες δόσεις) επηρεάστηκε πιθανότατα από τον φόβο αστάθειας στην ευρύτερη ευρωζώνη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, που θα πυροδοτούσε μια αστάθεια στην Ελλάδα, κατάσταση που ιδιαίτερα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ <b>θέλει να αποφύγει εν όψει των βουλευτικών εκλογών</b> που θα διεξαχθούν στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο.<br /> Ωστόσο, οι νομοθέτες της Ε.Ε. <b>δεν</b> θέλουν να φανούν ότι σπαταλούν τα χρήματα των φορολογουμένων. Έτσι, τα 6,8 δισ. ευρώ θα χωριστούν σε μικρότερες δόσεις που θα εκταμιεύονται καθώς η Αθήνα θα εφαρμόζει επιπλέον μεταρρυθμίσεις τους επόμενους μήνες.<br /> Στο πλαίσιο των απαιτήσεων της τρόικας, το ελληνικό κοινοβούλιο αναμένεται να συζητήσει και να εγκρίνει περισσότερες απολύσεις στον δημόσιο τομέα και αλλαγές στο ελληνικό φορολογικό σύστημα. <b style="font-size: 8pt;">Περίπου 25.000 εργαζόμενοι του Δημοσίου θα υποστούν περικοπές μισθού μέχρι το τέλος του έτους</b>, καθώς η κυβέρνηση θα προσπαθεί να τους βρει νέες θέσεις εργασίας ή να τους απολύσει στο πλαίσιο του επονομαζόμενου προγράμματος κινητικότητας, με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να μεταφέρει δημόσιους υπαλλήλους σε τμήματα που χρειάζονται περισσότερα άτομα, ενώ παράλληλα θα μειώνει το υπερβάλλον προσωπικό σε άλλους τομείς.<br /> <b style="font-size: 8pt;">Την περίοδο 2010-2015 η Ελλάδα θα πρέπει να έχει περικόψει 150.000 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα.</b> Έτσι, πέραν του προγράμματος κινητικότητας, επιπλέον 15.000 θέσεις στο Δημόσιο πρέπει να περικοπούν μέχρι το τέλος του 2014. Η Αθήνα θα προσπαθήσει να περιορίσει τις αντιδράσεις μειώνοντας τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο μέσω προγραμμάτων συνταξιοδότησης αντί απολύσεων, ενώ <b style="font-size: 8pt;">θα προσπαθήσει να καθυστερήσει την εφαρμογή</b>, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν.<br /> Από τα τέλη Ιουνίου, η χώρα κυβερνάται από έναν δικομματικό συνασπισμό που απαρτίζεται από το κόμμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, τη Νέα Δημοκρατία, και το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ, το ποίο έχει ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή. Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς αποχώρησε από τον συνασπισμό μετά την αμφιλεγόμενη απόφαση του Α. Σαμαρά να κλείσει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, ΕΡΤ, για εξοικονόμηση κόστους.<br /> Στις 8 Ιουλίου, εργαζόμενοι στους δήμους που θα επηρεαστούν από τις περικοπές, όπως για παράδειγμα οι εκπαιδευτικοί και οι αστυνομικοί, διαδήλωσαν στην Αθήνα και προχώρησαν σε διήμερη απεργία. Οι προοπτικές παροχής περαιτέρω χρηματοοικονομικής βοήθειας για την αποπληρωμή του χρέους <b>πιθανότατα θα αποτελέσουν αρκετά ισχυρό κίνητρο για την προώθηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων</b>. Ωστόσο, η Ελλάδα είναι πιθανόν να δει <b>πολυάριθμες διαδηλώσεις</b> από εργαζόμενους του Δημοσίου κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και καθυστερήσεις στην εφαρμογή του προγράμματος.<br /> Σε αντάλλαγμα για τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, οι χώρες της ευρωζώνης αναμένεται να δώσουν στην Ελλάδα 2,5 δισ. ευρώ στα τέλη Ιουλίου (αφού η ελληνική κυβέρνηση περάσει τις μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα) και 500 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο. Άλλα 2 δισ. ευρώ, χωρισμένα σε δόσεις του 1,5 δισ. ευρώ και των 500 εκατ. ευρώ, θα εκταμιευθούν επίσης τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο και θα προκύψουν από τα κέρδη που αποκομίζουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχουν. Στο τέλος του Ιουλίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένεται να εκταμιεύσει 1,8 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα. Αυτοί οι πόροι θα βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις τους επόμενους μήνες.<br /> <b>Ο ελληνικός τουριστικός τομέας πιθανότατα θα αμβλύνει κάποιες από τις οικονομικές πιέσεις κατά τους θερινούς μήνες και θα μετριάσει τη λαϊκή δυσφορία.</b> Ο τουρισμός, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδίων και Τουρισμού, άμεσα και έμμεσα συνεισφέρει κοντά στο 20% του ελληνικού ΑΕΠ και της απασχόλησης.<br /> Η Ελλάδα χαλάρωσε τις απαιτήσεις για τη χορήγηση βίζας για επισκέπτες από μεγάλες αγορές όπως η Ρωσία, η Τουρκία και η Κίνα. Αυτό, σύμφωνα με αναφορές, έχει οδηγήσει σε αύξηση των επισκεπτών από τις χώρες αυτές, ενώ η χώρα εξακολουθεί να υποδέχεται πολλούς τουρίστες και από πιο σταθερές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία και η Βρετανία. Οι αφίξεις στα μεγάλα αεροδρόμια τον Ιούνιο, με βάση αναφορές, αυξήθηκαν κατά σχεδόν 15% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012.<br /> <b>Ωστόσο, αυτή η ανακούφιση πιθανότατα θα είναι προσωρινή,</b> δεδομένων των πιο αποθαρρυντικών μακροπρόθεσμων δεικτών. Η Ελλάδα και η Ισπανία έχουν τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν πως στην Ελλάδα μόνο το 42% του πληθυσμού που βρίσκεται σε ηλικία που να μπορεί να εργαστεί απασχολείται. Στην Ισπανία, το αντίστοιχο μερίδιο του πληθυσμού που απασχολείται φτάνει στο 48%.<br /> Το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας το 2012 ήταν 14,4%, μέγεθος υπερτριπλάσιο σε σχέση με το 2009. <b>Η κρίση ανεργίας πυροδοτεί πολιτική αστάθεια και περιορίζει την ικανότητα της Αθήνας να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι διεθνείς πιστωτές.</b><br /> Προς το τέλος του 2013, οι υπουργοί της ευρωζώνης πιθανότατα θα συναντηθούν προκειμένου να συζητήσουν το ενδεχόμενο παροχής περαιτέρω βοήθειας, και η Ελλάδα θα δεχθεί νέες πιέσεις για να εφαρμόσει περισσότερες μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις. Αυτός ο γύρος της λήψης αποφάσεων εκτιμάται ότι θα είναι πιο θυελλώδης. Οι πιέσεις για να υπάρξει μεγαλύτερη επιείκεια θα αυξηθούν, ιδιαίτερα αφού χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία στοχεύουν να τερματίσουν τα προγράμματα διάσωσής τους, και η συζήτηση αναφορικά με <b>νέες απομειώσεις του ελληνικού χρέους</b> είναι πιθανόν να προωθηθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μετά τις γερμανικές εκλογές.</div> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Stratfor: Η στρατηγική ΕΕ-ΔΝΤ για την Ελλάδα

Η Ελλάδα λαμβάνει τη δόση σε... δόσεις, ώστε να πιεστεί να εφαρμόσει το μνημόνιο. Η τουριστική περίοδος αναμένεται να δώσει μια μικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκβιασμοί, κούρεμα της δόσης και... τριχοτόμησή της!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr_iGchwi0aagjuGiR19dETDzmdvI7IKub_3YNWEh-x8X3eCq8IsW8HNkLtnhyphenhyphendoGjNErYCUzucsn-wNCsMd8O1APf9wSx_HAdz3wmdrXyA6ng8Td6_Ez8GORPiva8VuXk2w3jvp9xYmE/s1600/marketnews_ellada_3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr_iGchwi0aagjuGiR19dETDzmdvI7IKub_3YNWEh-x8X3eCq8IsW8HNkLtnhyphenhyphendoGjNErYCUzucsn-wNCsMd8O1APf9wSx_HAdz3wmdrXyA6ng8Td6_Ez8GORPiva8VuXk2w3jvp9xYmE/s640/marketnews_ellada_3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>Ανθρωποθυσία 13.000 Ελλήνων απαιτεί η ΕΕ ως προϋπόθεση για να δώσει ως τον Οκτώβριο 6,8 δισ. ευρώ αντί για 8,1 που είχε υποσχεθεί</b></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #990000;"><b>Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ</b></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Σε Βατερλό για την κυβέρνηση Σαμαρά εξελίχθηκε ησυνεδρίαση του Eurogroup. Μέχρι το τέλος Ιουλίου δεν θα πάρει τελικά ούτε τα… μισά (!) λεφτά από όσα υπολόγιζε. «Η επόμενη δόση των περίπου 8,1 δισεκατομμυρίων ευρώ αναμένεται να αποδεσμευθεί προς το τέλος Ιουλίου», είχε δηλώσει δημοσίως προ δύο εβδομάδων ο πάντα προσεκτικόςυπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Ε, λοιπόν, μέχρι τα τέλη Ιουλίου η κυβέρνηση Σαμαρά θα εισπράξει μόνο… 4 δισεκατομμύρια!</span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάρει άλλο 1,8 δισ. ευρώ τον Αύγουστο και θα πρέπει να περάσουν τρεις μήνες και να φτάσουμε στον Οκτώβριο για να πάρει άλλο 1 δισ. μέχρι τα τέλη εκείνου του μήνα. Μια σειρά γεγονότα προκαλούν εντύπωση. Πρώτα πρώτα 4+1,8+1 μάς κάνουν 6,8 δισ. ευρώ και όχι 8,1. Τι έγιναν τα 1,3 δισ. που λείπουν; Απλούστατα, οι Ευρωπαίοι δεν θα τα δώσουν στον Στουρνάρα. Ελεγε συνειδητά ψέματα ο υπουργός Οικονομικών; Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν το πιστεύουμε. Φαίνεται ότι τον κορόιδεψαν κι αυτόν οι εταίροι του. Αλλα του είχαν υποσχεθεί και άλλα έκαναν. Ούτε φυσικά τον είχαν πληροφορήσει ότι θα κάνουν τη δόση… κομμάτια, δόση σε… δόσεις. Οι Γερμανοί όμως δικαίως θεωρούν την κυβέρνηση «αγκιστρωμένο ψάρι που δεν χρειάζεται δόλωμα», οπότε συμπεριφέρονται όπως θέλουν απέναντί της, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν κανενός είδους αρνητικές συνέπειες. Αυτό συνάγεται και από την αλαζονική δήλωση τουπροέδρου του Eurogroup, του Ολλανδού Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος όταν ρωτήθηκε γιατί το συνολικό ποσό είναι 6,8 δισ. και όχι 8,1, απάντησε: «Εμείς βαδίσαμε βάσει των συμφωνηθέντων και αυτών που προβλέπει το πρόγραμμα».</span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Οχι μόνο δεν προσπάθησε να καλύψει κατά κάποιον έμμεσο τρόπο την αθέτηση των υποσχέσεων που είχαν δώσει στον Στουρνάρα, αλλά σχεδόν έβγαλε… ψεύτες τους Ελληνες πολιτικούς που πίστεψαν τους Ευρωπαίους δανειστές! Οι εταίροι της κυβέρνησης την εκβιάζουν πλέον ωμά. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Συνέδεσαν κάθε… δόση της δόσης με πολύ συγκεκριμένους όρους, τους οποίους αν δεν εκπληρώσουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, δεν παίρνουν φράγκο! Ούτε καν τη δόση του Ιουλίου δεν θα πάρουν, για παράδειγμα, αν προηγουμένως δεν έχει περάσει η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ από τη Βουλή έως τις 19 Ιουλίου το αργότερο το πολυνομοσχέδιο που αφορά το φορολογικό γδάρσιμο όλων των Ελλήνων, την κατεδάφιση της δημόσιας υγείας και τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων έναντι πινακίου φακής. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παράλληλα, για να πάρει ο Σαμαράς τα 4 δισ. του Ιουλίου πρέπει οπωσδήποτε να έχει κάνει και τις πρώτες 4.000 και πλέον ανθρωποθυσίες Ελλήνων εργαζομένων ως τα τέλη του μήνα. Οπως συμφώνησαν οι «εκτελεστές» της κυβέρνησης και της τρόικας, σε δεκαπέντε μέρες πρέπει να έχουν θυσιαστεί 2.200 σχολικοί φύλακες και 2.000 εκπαιδευτικοί. Να ενταχθούν δηλαδή έως το τέλος Ιουλίου για οκτώ μήνες σε καθεστώς «διαθεσιμότητας» με μειωμένες αποδοχές και στη συνέχεια να απολυθούν. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Νέο κύμα ανθρωποθυσιών θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν από τα τέλη Σεπτεμβρίου – αυτή τη φορά θα είναι διπλάσια τα θύματα. Συγκεκριμένα θα είναι 8.750 αυτοί που θα εκτελεστούν εργασιακά, όπως αποφάσισαν οι αρχές κατοχής και οι ντόπιοι συνεργάτες τους. Θα μπουν σε διαθεσιμότητα 3.500 δημοτικοί αστυνομικοί και άλλοι 1.250 εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σε αυτούς θα προστεθούν επιπλέον 2.000 εκπαιδευτικοί και άλλοι 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι που θα κριθούν «πλεονάζοντες» από τα νέα οργανογράμματα των υπουργείων που καταρτίζονται κατ’ εντολήν των ξένων επικυρίαρχων, αλλά με σύμφωνη γνώμη του Σαμαρά και του Βενιζέλου.</span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Από όλους αυτούς ελάχιστοι θα επιβιώσουν εργασιακά για τον απλούστατο λόγο ότι αυτοί αθροίζονται σε 13.000 άτομα και για τα δύο κύματα, αλλά ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ έχει υπογράψει στο μνημόνιο με τους τροϊκανούς ότι φέτος και του χρόνου θα απολύσει τουλάχιστον 15.000 εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα - 4.000 μέχρι το τέλος του 2013 και άλλες 11.000 το 2014. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Αυτονόητο είναι ότι οι περισσότεροι από αυτές τις 15.000 που θα απολυθούν θα προέρχονται από τις 13.000 που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα μέσα σε αυτούς τους τρεις μήνες. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παραμύθια είναι ότι σκοπεύουν να εντάξουν σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου αυτούς που θα βγάλουν σε διαθεσιμότητα. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Παραμύθια που στόχο έχουν να μετριάσουν τις αντιδράσεις τους με την ψευδαίσθηση ότι κάπου αλλού θα βολευτούν, έστω και σε χειρότερες συνθήκες ή με λιγότερες αποδοχές. </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /> </span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είναι προφανές υπό τις συνθήκες αυτές ότι θα είναι θερμή η υποδοχή που θα επιφυλάξουν οι εργαζόμενοι Ελληνες την άλλη Πέμπτη, 18 Ιουλίου, στον υπουργό Οικονομικών του Τέταρτου Ράιχ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που θα επισκεφθεί την πατρίδα μας για να επιθεωρήσει τα συντρίμμια που προκάλεσε η πολιτική της Γερμανίας.</span></span></div> ΕΘΝΟΣ<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εκβιασμοί, κούρεμα της δόσης και... τριχοτόμησή της!

Ανθρωποθυσία 13.000 Ελλήνων απαιτεί η ΕΕ ως προϋπόθεση για να δώσει ως τον Οκτώβριο 6,8 δισ. ευρώ αντί για 8,1 που είχε υποσχεθεί Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσος χρόνος έμεινε στον Ερντογάν;

<h2> </h2> <div class="entry"> <div dir="ltr" style="text-align: left;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxs6n7K_lqMxp5OH2kGBVj97yW-s7Wp-qRx-1T7760q-5uOA5Fv8K5MHJ3Azy15ZHQk8hz9WwnLeEqFEX8LT5ULxXwEwI-SF8epY16tHNJB-jcW0VNIKAbaSdxELbfcz3t1x60-kUO15U/s1600/%CE%A4%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%80+%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxs6n7K_lqMxp5OH2kGBVj97yW-s7Wp-qRx-1T7760q-5uOA5Fv8K5MHJ3Azy15ZHQk8hz9WwnLeEqFEX8LT5ULxXwEwI-SF8epY16tHNJB-jcW0VNIKAbaSdxELbfcz3t1x60-kUO15U/s640/%CE%A4%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%80+%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><span>Τ</span>ο ήπιο στρατιωτικό πραξικόπημα της Αιγύπτου ανησύχησε ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Ερντογάν, ο οποίος ήδη από τα επεισόδια της πλατείας Ταξίμ είχε δηλώσει πως οι διαδηλωτές είναι υποκινούμενοι και πως πίσω από αυτούς κρύβονται συμφέροντα και υπηρεσίες ξένων χωρών.</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Είναι γεγονός πως ο στρατός της Αιγύπτου «έδειξε» έναν δρόμο προς τους στρατιωτικούς της Τουρκίας. Και ο Ερντογάν ανησυχεί για την διαφαινόμενη αυτή απειλή μίας πιθανότατης κατάρρευσής του, αφού μπορεί οι διαδηλωτές της πλατείας Ταξίμ να μην κατόρθωσαν να ανατρέψουν την υφιστάμενη τουρκική κυβέρνηση, κατόρθωσαν όμως να δώσουν ένα ηχηρό χαστούκι και να μειώσουν το πολιτικό γόητρο του πάλαι ποτέ ισχυρού Ερντογάν. Το γόητρο αυτό του ισχυρού ισλαμιστή πρωθυπουργού και του ισχυρού κυβερνητικού κόμματος καταβαραθρώθηκε όταν μερικές ημέρες πριν έγιναν επεισόδια μεταξύ βουλευτών της αντιπολίτευσης και του κυβερνώντος κόμματος μέσα στην τουρκική βουλή. Και το επεισόδιο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα όχι μόνο της απωλεσθείσας ισχύος του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και του προσανατολισμού που έχουν αρχίσει να παίρνουν -ανοιχτά πλέον- τα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης.</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Δυστυχώς, για τον ίδιο τον τούρκο πρωθυπουργό, το κλίμα δυσανασχέτησης απέναντί του δεν σταμάτησε στα σύνορα της Τουρκίας, αλλά επεκτάθηκε τόσο στην Ευρώπη (με κύρια δυσαρεστημένη χώρα για την κυβερνητική αγριότητα καταστολής των διαδηλωτών την Γερμανία), όσο και πέραν του Ατλαντικού, από όπου τα μηνύματα είναι αποκαρδιωτικά για την εικόνα του Ρετζέπ Ερντογάν αφού αγγίζουν τους χαρακτηρισμούς του «πολιτικού παράφρονα» ή ακόμη και του δικτάκτορα…</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του αμερικανού γερουσιαστή κ. John McCain ο οποίος είπε, σύμφωνα με την Τζουμχουριέτ (Cumhuriyet), ότι ο κ Ερντογάν, συμπεριφέρεται σαν δικτάτορας και πρόσθεσε: «Είναι ολοφάνερο ότι τα όσα συμβαίνουν είναι ένας τρόπος ανταπόδοσης στην προσπάθεια του Ερντογάν να κατευθύνει το λαό στο Ισλάμ.</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Εύχομαι- συνέχισε - να έχει καταλάβει ότι ήταν υπερβολικές ορισμένες τακτικές που εφάρμοσε χρησιμοποιώντας την αστυνομία. Στην Τουρκία βρίσκονται υπό κράτηση πολύ περισσότεροι δημοσιογράφοι από αυτούς που κρατούνται στη Μέση Ανατολή. Είναι θαυμάσια μεν η οικονομική του ανάπτυξη, αλλά περισσότερο από Πρωθυπουργός συμπεριφέρεται σαν δικτάτορας». </span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Η συγκεκριμένη αυτή δήλωση του αμερικανού αξιωματούχου ήρθε μετά την δήλωση του γνωστού γερμανού υπουργού οικονομικών κ. Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε πριν μερικές ημέρες πως η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει δεκτή στην Ε.Ε.</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Το «κλίμα», λοιπόν, για τον τούρκο πρωθυπουργό δεν είναι απλώς κακό, αλλά τείνει να γίνει δυσμενέστατο. Και το «πραξικόπημα» των αιγυπτίων στρατιωτικών δείχνει πως έγινε αποδεκτό ακόμη και από τις ΗΠΑ οι οποίες αποφάσισαν να μην σταματήσουν να προμηθεύουν την Αίγυπτο, γεγονός που πρέπει να ανησυχεί πολλαπλά τον κ. Ερντογάν, αφού από πολλούς η συγκεκριμένη αμερικανική στάση εκλαμβάνεται ως υπόγειο μήνυμα προς εκείνες τις δυνάμεις στο εσωτερικό της Τουρκίας, οι οποίες συντάσσονται υπέρ μίας τουρκικής επέμβασης στην Συρία, μία επέμβαση η οποία θα λύσει τα χέρια των ΗΠΑ, αφού –ως γνωστόν- η Τουρκία αποτελεί χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου το ΝΑΤΟ είναι «υποχρεωμένο» να βοηθήσει την χώρα που ανήκει στις τάξεις του…</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Μέχρι στιγμής, σε διάφορα συνοριακά επεισόδια που συνέβησαν μεταξύ Τουρκίας και Συρίας, δεν υπήρξε η ανάλογη «πυγμή» ή δεν κατέστη δυνατό να υπάρξει μία είσοδος συριακών στρατευμάτων μέσα στο έδαφος της Τουρκίας, ενώ δεν υπήρξε κανένα θετικό αποτέλεσμα (αντίθετα ξεγυμνώθηκε το παρακράτος των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών) ακόμη και όταν υπήρξε απόπειρα εμπλοκής της Συρίας με «τρομοκρατικά χτυπήματα» στο εσωτερικό της Τουρκίας.</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span><br /></span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Πόσο θα αντέξει, λοιπόν, ο Ταγίπ Ερντογάν;</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Οι πιέσεις που του ασκούνται είναι πολλές περισσότερες από όσες είναι ορατές. Παρά τις προσπάθειές του να ασκήσει πίεση προς τους διαδηλωτές της πλατείας Ταξίμ (οι οποίοι συνεχίζουν να συγκεντρώνονται, έστω και σε μικρότερους αριθμούς) ή να επιβάλει ένα καθεστώς αυστηρότατου ελέγχου μέσω των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών ασφάλειας και ιδιαίτερα μέσω της ΜΙΤ, φαίνεται πως ο χρόνος του τούρκου πρωθυπουργού τελειώνει πολύ γρήγορα, με δεδομένα τα μηνύματα που λαμβάνουν σχεδόν από παντού οι τούρκοι στρατηγοί και τα οποία είναι συνδεδεμένα άμεσα τόσο με την πλατεία Ταχρίρ, όσο και με την πλατεία Ταξίμ…</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Αν και στην ιστορία της Τουρκίας έχουν υπάρξει αρκετά πραξικοπήματα, αυτή τη φορά θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως αν κινηθούν οι τούρκοι στρατηγοί δεν θα βρεθεί σχεδόν κανένας να τους χαρακτηρίσει πραξικοπηματίες. Εκτός και εάν επιλέξουν να αφήσουν την ευκαιρία να χαθεί ανεκμετάλλευτη…</span></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span>Και σε ένα "σιωπηλό πραξικόπημα" στην Τουρκία, η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πανέτοιμη για όλα. Αν και οι σημερινοί κυβερνώντες δείχνουν -δυστυχώς- πλήρη απαξία προς τον ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων και τις θεσμικές τους ευθύνες για την υπεράσπιση της χώρας. Και αυτή η στάση δεν κρίνεται απλά επικίνδυνη, αλλά αγγίζει άλλους πολύ σοβαρότερους χαρακτηρισμούς...</span></span></span></div> <div style="color: #990000; text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><span><br /></span></b></span></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b><span>Γεωργίου Μιχαήλ</span></b></span></span></div> </div> </div> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πόσος χρόνος έμεινε στον Ερντογάν;

Τ ο ήπιο στρατιωτικό πραξικόπημα της Αιγύπτου ανησύχησε ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Ερντογάν, ο οποίος ήδη από τα επει...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρώπη: Ένας ενας στην καταστροφή και πρώτοι οι Έλληνες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://www.blogger.com/files/to_aiguptiako_praksikopima_analisi.pdf" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTRGyqv7kQCPkzmStaVFsgTLXHe24SZpXH225-orYSBIKqqsYaAXaUvXwF1byuoW-_sHgIZLBFQ12wWBrLjOu9AdCbFxpLdpt4JfipVAD3maSg8e8o0wjPC3AoP196SaR_pJ_KSpKfp8iD/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF336.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTRGyqv7kQCPkzmStaVFsgTLXHe24SZpXH225-orYSBIKqqsYaAXaUvXwF1byuoW-_sHgIZLBFQ12wWBrLjOu9AdCbFxpLdpt4JfipVAD3maSg8e8o0wjPC3AoP196SaR_pJ_KSpKfp8iD/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF336.jpg" width="640" /></a></div> <br /> του <b>Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br /> Ο Σαμίρ Αμίν, από τους γνωστότερους διεθνώς «οικονομολόγους της ανάπτυξης» (φίλος και σύμβουλος κάποτε του Ανδρέα Παπανδρέου), μου διηγήθηκε μια μέρα ένα διάλογο που είχε με τον Ζακ Ντελόρ. Ο Αμίν θεωρούσε «παλαβό» να φτιάξεις νόμισμα χωρίς κράτος – ήταν, έλεγε, σα να βάζεις το κάρο μπροστά από το άλογο. Μια μέρα, μετά από ένα σεμινάριο, ο Ντελόρ, τον πήρε κατά μέρος και τον κάλεσε να κουβεντιάσουν. «Σαμίρ», του είπε, «δεν είμαι χαζός. Ξέρω ότι το νόμισμα προϋποθέτει κράτος. ‘Όταν έρθει η κρίση, οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να το φτιάξουν». Φοβάμαι ότι αμφότεροι λογάριασαν χωρίς τον «ξενοδόχο», τις «Αγορές», την «Αυτοκρατορία του Χρήματος». Το δικό τους «κράτος», η «εξουσία» κρύβεται επιμελώς πίσω από την έλλειψη «κανονικού», «συνηθισμένου» κράτους στην ΕΕ. Αυτό ορίζουν, με μαθηματική ακρίβεια, οι αλγόριθμοι του Μάαστριχτ και των μεταγενέστερων κειμένων που συμπλήρωσαν τη συνθήκη, όπως η ρήτρα μη διάσωσης (no bailout), η πρόβλεψη «ανεξαρτησίας» της ΕΚΤ, η διαρκής αντιπληθωριστική εντολή.<br /> Ο «νομοθέτης», που ο Αμίν βρίσκει μουρλό και ο Ντελόρ ατελή, μοιάζει να προέβλεψε θαυμάσια και εγκαίρως που θα φτάσουμε εν μέσω παγκοσμιοποίησης. Δεν προβλέπει μηχανισμό και μέσο κοινωνικής προστασίας των Ευρωπαίων πολιτών, προέβλεψε πολύ καιρό πριν ότι κάποια χώρα θα χρειαστεί βοήθεια απέναντι στις αγορές και την απαγόρευσε. Ποιος είναι πρακτικά αυτός ο νομοθέτης; Ο ‘Οτμαρ ‘Ισσινγκ είναι ο αρχιτέκτονας του ευρώ, σύμβουλος της Goldman Sachs Europe και η πρώτη γερμανική «αυθεντία» στα νομισματικά. Τον Μάρτιο του 2010, επενέβη στη συζήτηση για την Ελλάδα με ένα θορυβώδες άρθρο στους Financial Times εναντίον κάθε βοήθειας προς την  Αθήνα, κρύβοντας τη σχέση του με τη Goldman.<br /> Ανεξάρτητη ΕΚΤ, σημαίνει ανεξάρτητη από λαούς, κυβερνήσεις, κράτη. Ποιος διοικεί την EKT; Ο Μάριο Ντράγκι, πρώην ηγετικό στέλεχος της Goldman. Ο κατάλογος των πρώην στελεχών της «Εταιρείας», με κεντρικές θέσεις στο πολιτικο-οικονομικό οικοδόμημα της ΕΕ και των κρατών-μελών δεν έχει τελειωμό. Αντιπληθωριστική εντολή προς την ΕΚΤ σημαίνει εγγύηση της αξίας του Χρήματος. Ο τελευταίος κανόνας φαίνεται βέβαια πως έχει εξαιρέσεις, αν κρίνουμε από τη κατάσχεση καταθέσεων – η εξαίρεση όμως επιβεβαιώνει τη δυνατότητα κάποιου να αποφασίζει κατ’ εξαίρεση. Τον κατ’ εξαίρεση αποφασίζοντα ορίζει ως Δικτάτορα ο Καρλ Σμιτ.<br /> Το πραγματικό «νόημα» της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι η απουσία ή, καλύτερα, οικειοποίηση και εν συνεχεία καταστροφή-αντιστροφή του νοήματος. Η ΕΕ δεν μπορούσε να «πουληθεί» ως Αυτοκρατορία και μάλιστα του Χρήματος, των Τραπεζών. «Πουλήθηκε» ως ζώνη ευημερίας, δημοκρατίας, ειρήνης και ελευθερίας τείνουσα προς Ομοσπονδία. Στην πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική κατασκευή. Το νόημά της κρύβεται στην απουσία/απαγόρευση κοινωνικής και φορολογικής εναρμόνισης και προστατευτισμού. Tο μόνο που μας εμποδίζει να το αντιληφθούμε είναι η έλλειψη φαντασίας. Ενστικτωδώς, το μυαλό συγκρίνει την ΕΕ με κράτος, δεν την αντιλαμβάνεται ως οργανωτή διάλυσης κρατών, ακριβέστερα, της ριζικής τροποποίησης της κρατικής λειτουργίας, ώστε να μην έχει κανένα στοιχείο άσκησης λαϊκής κυριαρχίας, αλλά να γίνει μηχανισμός άσκησης χρηματικής κυριαρχίας. Είναι δύσκολο να το αντιληφθούμε γιατί δεν είμαστε προετοιμασμένοι να το δούμε. Περιμένουμε την πληροφορία στα γράμματα, όχι στα κενά μεταξύ τους. Αναγνωρίζουμε τη σημασία του λόγου, όχι της σιωπής.<br /> Από νήπια εξοικειωθήκαμε με την έννοια του κράτους, ακούμε Ελλάδα, Τουρκία, Γερμανία, Ρωσία, Αμερική. Αυτός είναι ο τρόπος να καταλαβαίνουμε ιστορία και κόσμο. Όταν όμως έρχεται μια ιδιωτική εταιρεία, η Standard&Poors, τον Αύγουστο 2011 και υποβαθμίζει την πιστοληπτική ικανότητα του ισχυρότερου κράτους, των ΗΠΑ, ποιος είναι το πραγματικό κράτος, το αφεντικό, ποιος ασκεί εξουσία, ποιος κρατεί; Η πραγματικότητα αλλάζει ριζικά, εξακολουθούμε όμως να κινούμεθα σε «εικονική πραγματικότητα», μιλώντας μόνο για «αμερικανική αυτοκρατορία» ή για «Δ’ Ράιχ». Κάνουμε λόγο, κάπως υπερβολικά, για «γερμανική Ευρώπη» ή μετακίνηση ισχύος από το κέντρο στην περιφέρεια (BRICS π.χ.), δεν προσέχουμε την ίσως πολύ ουσιωδέστερη μετακίνηση ισχύος από εργοστάσια σε τράπεζες, από πολιτική σε χρήμα, από παραγωγή σε τοκογλυφία, από καπιταλισμό σε μεταμοντέρνα φεουδαρχία, από την αμερικανική στη χρηματιστική αυτοκρατορία, όπως κάποτε από την βρετανική στην αμερικανική. Επειδή συγκρίνουμε ασυνείδητα την ΕΕ με κράτος σαν αυτά που ξέρουμε, τη βρίσκουμε «ατελή». Για παράδειγμα, η «ολοκλήρωση», «απελευθέρωση» της «εσωτερικής αγοράς» έχει κάνει θαύματα, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τη φορολογική-κοινωνική εναρμόνιση, που έχει απαγορευθεί. Είναι άραγε αυτό «ατέλεια» της δομής ή μήπως πρόκειται για άλλη δομή;<br /> Αν κάποιος σκοπεύει να φτιάξει υπερεθνικό κράτος, μια ομοσπονδία που να μοιάζει κάπως με τα γνωστά μας κράτη, τότε όντως πρόκειται για μεγάλη ατέλεια. Αν κάποιος θέλει να κατεδαφίσει το υπάρχον ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, χωρίς να το πει, τότε βρήκε τη μέθοδο. Η «απελευθέρωση των αγορών», χωρίς παράλληλη εξασφάλιση μίνιμουμ κοινωνικών και φορολογικών στάνταρτς, όπως και των μέσων για να υπάρξουν, οδηγεί από μόνη της στην εξίσωση των στάνταρτς προς τα κάτω. Αυτός είναι ο οικονομικός-κοινωνικός ρόλος της «διαρκούς διεύρυνσης» της ΕΕ σε όλο και φτωχότερες χώρες, χωρίς άλλες αντισταθμιστικές πολιτικές (όπως π.χ. πολιτικές συνοχής και σχέδια Μάρσαλ). Να λοιπόν πως, ένα σχήμα που «πουλήθηκε» και «νομιμοποιήθηκε» ως εργαλείο άμυνας των ευρωπαϊκών λαών έναντι της παγκοσμιοποίησης, ή ως μέσο ανόδου του βιοτικού επιπέδου των φτωχότερων, μετατρέπεται στο αντίθετό του, όπως έχουμε τη δυστυχία να βιώνουμε τώρα στην Ελλάδα.<br /> Μιλάμε εδώ και χρόνια για «έλλειμμα δημοκρατίας» στην Ευρώπη, πάλι κρίνοντας το ευρωπαϊκό οικοδόμημα ως «ατελές» κράτος, σαν τα κράτη που ξέρουμε δηλαδή. Αλλά στην Ευρώπη δεν υπάρχει «έλλειμμα αποφάσεων», «εξουσίας». Υπάρχουν θεσμοί, λαμβάνονται αποφάσεις, ασκείται εξουσία. Το 70-80% των πάσης φύσεως νομοθετημάτων και κανονιστικών διατάξεων των μελών της ΕΕ αποφασίζονται στις Βρυξέλλες. Εν ονόματι της «υπερεθνικής ολοκλήρωσης» ένα μεγάλο μέρος της (ήδη λειψής σε εθνικό επίπεδο) «λαϊκής κυριαρχίας» εξαφανίζεται, χωρίς να επανεμφανισθεί σε κανένα δημοκρατικό υπερεθνικό επίπεδο. Το οικειοποιούνται αφανείς δυνάμεις. Μόνο μια πολύ μακρινή, απολύτως έμμεση, καθαρά τυπική σχέση συνδέει τα μέλη της Κομισιόν, τον διοικητικό της μηχανισμό, την ΕΚΤ με τους ψηφοφόρους, ενώ το ευρωκοινοβούλιο είναι μια παρωδία κοινοβουλίου, θέτοντας το ερώτημα «ποιος ασκεί την εξουσία».<br /> Είναι αλήθεια ότι η Γερμανία διατηρεί ακόμα σχετική ισχύ, εξουσία στην ΕΕ. ‘Ισως και δύο-τρία ακόμα κράτη έχουν μια διαρκώς συρρικνούμενη ισχύ στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Σημαίνει άραγε όμως αυτό ότι κυριαρχούν στην Ευρώπη, ή ότι πάμε προς «γερμανική» Ευρώπη; Κατ’ αρχήν, ακόμα και η Γερμανία είναι υπονομευμένη εσωτερικά από το Χρήμα, όπως απέδειξε, κατά τρόπο εντυπωσιακό, η πρόσφατη έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών, μετά από αίτημα του «Αριστερού Κόμματος» (Linke) για τις σχέσεις κυβέρνησης - Goldman Sachs. Aν έχει κάποιο «εθνικισμό» σήμερα η Γερμανία, είναι ο «εθνικισμός του ευρώ». Το ευρώ όμως δεν οργανώνει την κυριαρχία της Γερμανίας, αλλά του Χρήματος. Η δομή είναι βεβαίως έτσι φτιαγμένη που στηρίζεται στην ανισοποίηση των αποτελεσμάτων της παγκοσμιοποίησης επί των ευρωπαϊκών κρατών. Υπάρχουν μονίμως κερδισμένοι, χαμένοι και πολύ χαμένοι. Πϊσω από τον υπαρκτό ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών κρατών κρύβεται η προώθηση των παγκόσμιων συμφερόντων της Χρηματοκρατίας, που οδηγεί συνολικά σε εξασθένιση, ενδεχομένως και σε καταστροφή της ΕΕ.<br /> Γι’ αυτό δεν χρειαζόμαστε τόσο «συμμαχία του Νότου κατά του Βορρά», όσο «συμμαχία για την Ευρώπη των λαών κόντρα στις αγορές». Ακόμη κι αν πρακτικά το δεύτερο σχήμα μοιάζει κάπως «ουτοπικό», ακόμα κι αν καταλήξει να είναι κυρίως «του Νότου», δημιουργεί καλύτερες και ευρύτερες προοπτικές. Κάνει, αν προτιμάτε, πιο αποτελεσματικό τον αγώνα των Νοτίων.<br /> Προς το παρόν βέβαια δεν έχουμε τίποτα. ‘Ενας ένας οι ευρωπαϊκοί λαοί πηγαίνουν στην καταστροφή τους, με πρώτο τον ελληνικό, χωρίς να παράγονται πολιτικές δυνάμεις και ιδέες ικανές να ηγηθούν του αγώνα κατά του Χρηματοπιστωτικού Ολοκληρωτισμού. Συζητάμε για plan Α και Β, οι μόνοι όμως με τέτοια plans είναι δυστυχώς οι πιστωτές. Υποθέτουμε ότι το Α είναι η συνέχιση της μνημονιακής καταστροφής (μετατροπή της ΕΕ σε δικτατορία των αγορών), το Β η διακοπή της χωρίς κατάλληλη προετοιμασία (διάλυση της ΕΕ σε δυσμενέστατες συνθήκες για τους λαούς). Ο Θεός ας φωτίσει όσους μπορούν να επηρεάσουν.<br /> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ευρώπη: Ένας ενας στην καταστροφή και πρώτοι οι Έλληνες

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Ο Σαμίρ Αμίν, από τους γνωστότερους διεθνώς «οικονομολόγους της ανάπτυξης» (φίλος και σύμβουλος κάποτε του...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μάχη της Αγγλίας σ΄ ένα φοβερό ντοκιμαντέρ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="435" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/HISTORY/WWARII/Battle-of-Britain.jpg" width="640" /></div> <br /> Σαν σήμερα το 1940 άρχισε η Μάχη της Αγγλίας. Ήταν μια μάχη ζωής ή θανάτου για την Βρετανία η οποία κλήθηκε να αναχαιτίσει την προσπάθεια της αεροπορίας της Ναζιστικής Γερμανίας (Luftwaffe) να καταβάλει τις βρετανικές αεροπορικές δυνάμεις (RAF, Royal Air Force) για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί το σχέδιο "Θαλάσσιος Λέων" (Seelowe), που προέβλεπε την απόβαση των Γερμανικών δυνάμεων στα Βρετανικά νησιά.<br /> <br /> Ο όρος προέρχεται από ομιλία του Βρετανού Πρωθυπουργού Ουίνστων Τσώρτσιλ στην Βουλή των Κοινοτήτων στις 18 Ιουνίου 1940, στην οποία ανέφερε: "...Η Μάχη της Γαλλίας, όπως την αποκάλεσε ο Στρατηγός Βεϋγκάν, τελείωσε. Αναμένεται ότι επίκειται η έναρξη της Μάχης της Αγγλίας.<br /> <br /> Το ντοκιμαντέρ του History Channel γι΄ αυτή τη θρυλική μάχη είναι εξαιρετικό. Παρακολουθήστε το.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="//www.youtube.com/embed/GtzaZnRI_sk" width="640"></iframe><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Η Μάχη της Αγγλίας σ΄ ένα φοβερό ντοκιμαντέρ

Σαν σήμερα το 1940 άρχισε η Μάχη της Αγγλίας. Ήταν μια μάχη ζωής ή θανάτου για την Βρετανία η οποία κλήθηκε να αναχαιτίσει την προσπάθ...

Διαβάστε την συνέχεια